پسره من خیلی گریه میکنه کلا چیزی ندی بهش بیافته از جایی یا یک لحظه از کنارش بلند شی موقع خوابیدن غذا خوردن همش در حال گریه هستش دیگه صدای گریه روانیم کرده جایی نمیتونم برم همش دست به دامن کمک از دیگرانم خودمو کنترل میکنم نزنمش خیلی داره سخت میگذره مامانایی که بچه هاشون بزرگترن تجربه همچین بدبختی داشتن؟ الان چطورن آروم شدن؟ 😔

هی خواهر.باورمیکنی بخاطر گریه و نق و جیغ زدناش چندماهه سردردای بد و طولانی دارم فکرکنم میگرن گرفتم آخه ارثی داریم.اینم شانس ماست

عزیزم منم این روزها رو گذروندم نیاز داره کنارش باشی،باهاش بازی کن براش وقت بذار با خوشحالی،سرگرمش کن،یکم بگذره آروم میشه

من فقط اینو متوجه شدم ک بچه موقع گریه فقط نیاز به همدلی داره تا اروم بشه و باهات همکاری کنه
مثلا میخوای بلند شی بری از پیشش گریه میکنه با صدای اروم و مهربون بگو چی شده مامان دوست داری پیشت بشینم یا دوست داری باهام بیای.. من باید مثلا برم اشپزخونه میخوای باهم مسابقه دو بذاریم بریم اونجا من کارمو انجام بدم برگردیم یا میخوای اینجا بشینی تا این ماشینا رو مرتب کنی من اومدم
این یه مثال خیلی کوچیک بود راه حل پیدا کنید برای زمان های مختلف و از همه مهمتر اول همدلی و علت گریه

پسر منم همینه جیغ فرابنفش می‌کشه و گریه می‌کنه بار ها خدا شاهده آرزو مرگ کردم دیگه اعصاب برام نمونده حتی میبریمش پارک هم بهانه گریه رو داره دیروز تو پارک انقد حالم بده شد از دستش گریه میکردم اومدیم خونه