خانمها خداوکیلی بیاین جواب حق و درست رو بدین.
الکی نصیحت نکنین که مااااادریم دیگه باید تحمل کنیم و بچمون جز ما پناهی نداره، اینا رو ول کنین.
شماها سر بچتون داد میزنین ؟ مثلاً صبرتون ۱۰ هست و وقتی که دیگه ۱۰ پر میشه بعدش داد میزنین؟

بنظر خودتون حالا که داد میزنین حق دارین یا نه با این همه خستگی و بیخوابی و اذیت که همش از نوزادی بچمون جمع شده و تا الان ادامه داشته .
روانپزشک به من میگه تو مشکل داری که داد میزنی ،باسه من مشکل دارم یعنی شماها هم مشکل دارین؟؟؟؟ یعنی همه مادرا مشکل دارن ؟ پس اگه همه روانی و مشکل داریم چرا اصرار می‌کنن بچه داد بشیم ؟؟

منم داد میزنم چون بلاخره صبر ادمم حدی داره ولی زود پشیمون میشم

منم گاهی اوقات داد میزنم واقعا کم تحمل میشم ولی نمیگم حق دارم
همیشه و در همه حال بعدش پشیمونیه ک یقمو میگیره

وا چه حرفا ینی چی مشکل داری من خیلی پیج روانشناس دارم تو اینستا که روزانه مثلا مسائل بین خودشونو بچهاشونو میگن گاهی میان تعریف میکنن که بچمو دعواش کردم بعد که آروم شدم برا بچه توضیح دادم(با توجه به سن بچه) که اون لحظه عصبانی شدم حالم خوب نبود و ..

خب ماهم آدمیم ربات که نیستیم من همین الانشم یه وقتایی انقد حرصم میگیره سر صالح یهو با اخم نگاش میکنم میگم بسه دیگه بخواب بعد چند دقیقه به خودم میام نوازشش میکنم میبوسمش میگم ببخشید مامان خسته بودم خوابم میومد …

یا مثلا یه روانشناسه بود سر بچش با شوهرش دعوا کرده بود که اره همه چیش با منه تو اصلا کاری نمیکنی بعد گفت عصبانیتم که خوابیده بهش پیام دادم درسته من خسته میشم ولی عوضش از لحظه به لحظه بزرگ شدن بچم لذت میبرم و بزرگ شدنشو میبینم پیشرفتشو میبینم

میگم که خود روانشناساهم که بی مشکل نیستن بالاخره پیش میاد با بچه شوهر مادرشوهر … بحثشون بشه و عصبانی بشن

وقتی بدونید که بچه درک و فهم شما رو نداره وباید آموزش ببینه اینطوری دیگه سرش داد نمیزنید،من خودم با اینکه دوقلو دارم تا الان فقط موقع عصبانیت صدامو بردم بالا ،جیغ و داد نزدم که بیشتر خودم اذیت میشم

من گاهی دعواش میکنم،ولی دروغ چرا میدونم مشکل عصبی دارم و زوداز کوره درمیرم

منم خیلی اینجوریم همیشه میگم خودمو کنترل کنم اما بازم همون اش و کاسه سرش زود داد میزنم و گاهی میزنمش چون پدرش کمکی نمیکنه مثلا یه تایمی بگیرش من یکم استراحت کنم همش پیش منه و واقعا خسته میشم و کم میارم اما بازم حق ندارم می‌دونم کارم اشتباه و عذاب وجدانش منو می‌کشه همیشه چ کنم 🙂‍↕️

من آره گاهی میشه که داد بزنم ولی نه همیشه
کلا ی روزایی رو مودش نیستم نمیدونم چرا
اتفاقا همون روزا دخترم بیشتر اذیت میکنه

روانشناس میگه اصلا داد تزن یعنی؟ بگو الان که زدم جکار کنم خب

عزیزم من گاهی داد میزدم اما اصلا به خودم حق نمی‌دادم خیلی خیلی ناراحتم برای این ماجرا

آره خب همه داد زدن دارن حق داشتن ک بایدصبرتو ببری بالا و با خودت تکرار کنی ک این فقط ی بچه اس ک هیچی نمی‌فهمه و من باید همه چی یادش بدم

بله گاهی پیش میاد داد میزنم ولی حق نداریم. مادری کردن یعنی صبور بودن که اکثرا نداریم

وااا چه حرفا بخدا ما مادرام آدمیم خسته میشیم مگه رباطیم الان زمان قدیم بچه ها بااین همه ناز و عدا مگه بزرگ میشدن بعد چه دکتر و مهندسا خوبی شدن الان دکتر و مهندسا الان و جدیدمون به درد هیچی نمیخورن بخدا
هرچی سوسول کردن بچه هارو همه چی بدتر شد الان نسل جدید خیلی حرف گوش کن و آرومن بااین روش روانشناسی؟؟؟
منم خسته بشم واقعا چرا داد میزنم واقعا دیگه رپ میدم یهو اخه دست تنها بدون هیچ کمکی یا مثلا داره کار خطرناک میکنه
یا مدااااممم در فیریزر باز میزاره و میره خوب منم دعواش میکنم یا هی جیغ بلنددددد میزنه یا اصلا نمیخوابه خب منم صبرم یه حدیه

آره عزیزم منم پیش میاد صبرم تموم میشه داد میزنم و می‌دونم باید بیشتر خودمو کنترل کنم برا همین با همسرم هماهنگ کردم که هر لحظه دیدم داره نمرم از ده بیشتر میشه قبلش همسرم بیاد بچه رو ازم بگیره که سرش دادنزنم همسرم ی ده دقیقه بچه رو می‌بره اتاق بازیش باهاش بازی میکنه منم تنهایی با روشایی که می‌دونم خودمو اروم میکنم حس کردم دوباره اومدم نقطه صفر و میتونم دوباره شروع کنم میرم به جمعشون اضافه میشم اینحوری هم سر بچم داد نزدم هم همسرمم مشارکت میکنه و بیشتر متوجه خستگیتم میشه و بهتر درکم می‌کنه ولی قبلنا داد میزدم هم بچم میترسید هم خودم عذاب وجدان مبگرفتم هم همسرم گاهی سرزنشم میکرد و گاهی جرات نداشت چیزی بگه ولی با ناراحتی میومد و وساطتت میکرد هرچی میگفتم خب خستم کم اوردم همش می‌گفت هرچی تو باید سرش داد نزنی اینجا بود که چون درک نمی‌شدم سر همسرمم داد میزدم و دعوامون میشد😂😂😂😂

من هم داد میزنم هم کتک خدافس😞😵‍💫

عزیزم درخواست دادم بهت قبول کن مرسی

من در طول روز همش به خودم میگه همش دو سالشه... خودشم از اینکه نمیدونه چی میخواد کلافه است... بهش نشون بده وقتی حالش بده حال تو بهم نمیریزه و.... بااین گفتگوهای ذهنی خیلی ندرتا از کوره درمیرم ولی با اینکه اطرافیانم میگن مقابل بچه خیلی صبوری ولی منم تو این دو سال چندبار داد بدی زدم که بابتش خیلی ناراحتم... همون روانشناس رو باید با بچه اش حرف بزنی!

من امروز صبح هم داد زدم هم چندتا بهش زدم
صبر آدم حدی داره ولی انقد گریه کردم انقد گریه کردم ک گردنم از اعصاب گرفته
دست تنهام و جای غریب از وقتی بدنیا اومده خداشاهده یک نفر کمکم نکرد هیچ بدتر بهم گفتن مادری نباید بگی خسته شدم😐
بالاخره ماهم انسانیم گوه نخوردیم ک مادر شدیم
یک هفته بود جیزی نمی‌خورد خودم میدونم از دندونش هست کاملا پوره میکنم ک اذیت نشه تو جویدن خودش میاد با اشتها میشینه سرسفره خودش دهنشو باز میکنه من زورش نمیکنم بعد نگه میداره تو دهنش بخدا ی قاشق ۴۰ دقیقه تو دهنش بود نمی‌خورد یک هفته بود داشتم تحمل میکردم صبح و دیشب دیگه روانی شدم آخه از گرسنگی گریه میکرد کل یخچال و کابینت هرجی داشتیم آوردم دادم دستش کارتون گذاشتم حتی گوشی،دادم دستش ولی بازم قانع نمیشد نمیزاره هم دارو بدم آخرش روانی شدم چندتا چک زدم بهش توله سگ نمیخوری نخور چرا دیگه دهن مارو سرویس میکنی جیغ میزنی؟؟؟
بخدا انگار مغزم زخمه از حرصم گفتم بمیری راحت بشم بعد هی تو دلم میگفتم خدایا من دارم زر میزنما تو گوش نده
قدیما خونه ویلایی بود بچه تو حیاط بازی می‌کرد دوتا فامیل کنار هم بودن رفت و آمد بود الان همه اپارتمان نشین شدن همه رفت و آمد قطع کردن بچه ها روانی میشن تو خونه هم اونا مقصر نیستن هم ما

منم گاهی اعصابم خورد میشه داد میزنم
صبر ایوب ک ندارم

من کلا ادم عصبی هستم بخاطر بلاها که سرم اومده و عزاب هایی که کشیدم یوقتا داد میزنم بلاخره ماهم ادمیم دیگه فرشته که نیستیم

این چ حرفیه
مگه قراره اسممون مادرباشه تحمل و صبرتون فوق انسانی باشه

خب ماهم عین تموم ادمایی
‌ک هرکی ی استانه ای از صبرو تحملو باخودش حمل میکنه

و این صبره ممکنه برا هر چیزی چ بچه باشه
چ بزرگتر باشه
لبریز بشه
و نتیجش بشه دادو گریه و ناراحتی

شده کار خطرناکی کنه داد بزنم نکن اونم از شدت اضطراب خودم بوده

مثلا شده دستش لای در بمونه چنان جیغی زدم ک متوجه شه دستشو بکشه
و کارسازم بوده

یا همین بالانس میره میترسم گردنش اسیب ببینه
دست خودم نیست

منم میزنم خیلی اذیت میکنه بخدا دیگه نمیتونم ینی صبرم تموم شده انگار دیگه نمیتونم صبوری کنم اصلا

منم داد میزنم که هیچ گاها دستم روش بلند میشه
وای دختر بزرگم رو یه زمانی خیلی زدم ولی همیشه عذاب وجدان دارم و از خودم بدم میاد

پدرای الان پدر نیستن که کمک کنن فقط بلدن بچه دار بشن مادرو آزار بدن وگرنه هیچ کمکی نمیکنن اصلا؛این مادره که تا آخر میسوزه همیشه باعثش هم پدرا هستن مادرو حرص میدن فشار میاد بهش سر بچه خالی میشه

من که اعتقاد دارن روانپزشکا خودشون روانین...هیچ حرفی هم ندارم همه مادرا داد میزنن مگه میشه اصلا داد نزد