نمیدونم چرا
ولی خیلی نگران آیندم از وقتی بچه به دنیا بیاد بیشتر نگرانیم از دخالت کردن بقیه توی تربیت بچست
اینکه بقیه بخوان لوسش کنن هرکار بدی کرد بخندن و بگن کاریش نداشته باش واااای از بچه لوس بدم میاد😐
این افکار مثل خوره افتاده به جونم با خودم میگم تو کار خودتو بکن فکرکن نمیشنوی
هنوز بچه نیومده من دلواپس فردای اونم شماها هم مثل منین ؟؟؟؟یا من زیادی حساس شدم

عزیزم مگ خودت اجازه بدی دیگران دخالت کنن
از اول بهشون رو نده
من تو اسم بچم خرید سیسمونی کلی دخالت کردن اخرش هرچیزی خودم دلم خواست انجام دادم من دارم زجرشو میکشم دیگران مهم نیستم
شمام بجای احساس ضعف سعی کن اعتماد ب نفس داشته باشی

فک کنم زیادی حساسی
بقیه به نوع رفتار و تربیت تو وهمسرت توجه میکنن وطبق اون با بچت برخورد و رفتار میکنن ،پس استرس نداشته باش

منم مثل شمام اونقدر استرس دارم که حد نداره بچم زردی داشت مادر شوهرم ترنجبین داد بهش من اصرار داشتم نده ولی گوش نمیکرد میومد میداد به بچه موندم بهش چی بگم یکی دوبار گفتم نده تا ول کرده

دقیقا منم همین فکرارو دارم و به شدت متنفرم از اینکه بقیه بخوان تو تربیت بچم دخالت کنن

این یکی از دغدغه اکثر مادراست بنظرم ان‌شاءالله خدا کمک مون میکنه،ما اولین مادر نبودیم و آخریش هم نیستیم

دقیقا منم اینطوریم
حالا فک کن من با خانواده شوهرم تو ی خونه زندگی میکنم دیگگگ قلبم تو دستمه اینقد ک نگرانم

ن منم دقیقا همین فکرا رو دارم
ولی شاید اگ از خودمون ی رفتار قاطع نشون بدیم کسی جرعت اجازه تو تربیت و کارامون رو نداشته باشن.
اما اگ بخوایم با سکوت و لبخند و خودخوری این رفتاراشون رو تحمل کنیم اینجوری اجازه همه چیز رو بهشون میدم.
من مطمئنم خودمون مشخص میکنیم که بقیه چجوری میتونن با خودمو بچم رفتار کنن!
ی مثال ساده اینجوری بگم ک همون روزای اول ک بچه نوراده نباید کسی صورتش رو ببوسه و اگه بخوای چیزی نگی قطعا برا بچت خطرناکه
اگ تو از همون اول درست و با احترام بگی صورتشو نبوس دفه‌دگ متوجه میشه ک اینکار رو نباید بکنه.
نگران ناراحتی بقیه نباش ک ممکنه ازت ناراحت بشن
در این مرحله از زندگی ک مادر شدی قطعا خودتو بچت و روح و روانت از هرچیز و هرکس مهم تره!♥️🥲

همدردیم🤝😑