اومدم دردو دل توروخدا حمله نکنین بهم
دخترم وقتی خودمون تنهاییم تو خونه یعنی دوتایی هستیم دایم بهم میچسبه اصلا اجازه تکون خوردن و راه رفتن ندارم دسشویی رفتن و غذا خوردن بماند دایم میگه بغلم کن پدرم دراومده تا یه ماه قبل داستان بدخوابیش بود که به لطف دکترش داروی تنظیم خواب داده و اونو میدم میخوره میخوابه الان روزا پیرم میکنه از بس میگه بغلم کن نه رو کالسکه میشبنه نه صندلی ماشین کلا از ماشین هم خوشش نمیاد جایی بریم قیامت میکنه واقعا بیرون مادرا رو میبینم بچشون عین ادم رو کالسکه نشسته یا تو صندلیش واقعا میگم خوشبحالشون🫤🫤🫤

من دخترم دلش میخواد هی بره بیرون اصلا توی خونه بازی نمیکنه نق میزنه

داروی تنظیم خواب چیه عزیزم
من هنوز تو این مرحله گیریم

عزیزم دختر منم همینه از ۹ ماهگی همینجوری شده من از هرکی میپرسم همینه هرچی هم بزرگتر میشه وابسته تر میشه خودت با شرایط باید تنظیم کنی مثلا من وقتی دخترم بیداره همش کنارشم کارای خونه رو وقتی خوابه یا همسرم هست انجام میدم بیشتر روزا ساعت ۶ صبح بیدار میشم که تا خوابه ناهار و یا خونه تمیز کردن و لباس شستن انجام بدم حتی موقع جارو زدن دخترم تو بغلمه

همه همینن یه دشویی ساده نمیزارن

با چادر ببند پشتت و کارات بکن

پسر منم چند وقته چسب من شده یسره از سر وکولم بالا میره چیکار کنیم جز تحمل😐

یه جورایی هم خوبه .من دوست دارم بچه ام گاهی اوقات وابسته به خودم باشه اما نیست

این مرحله اضطراب جداییه، یکی کمتر یکی بیشتر این مسئله رو داره، منم پسرم گاهی اوقات اینطوری میشه، هر موقع بغل احتیاج داره کنارش باش، حیلی سخته ولی خوب برای اونم سخته، ازش دور نبودی برای یه مدت؟

دختر منم سه ماه قطره ملاتونین دادم واسه خوابش بهتر شد ماهم وقتی تو خونه تنهاییم دائم میچسبه و بهونه میگیره فکر نکن تنهایی ،تو کالسکه هم زیاد نمیشینه صندلی ماشینم که اصلا نخریدیم چون میدونم که نمیشینه

همه بچه هاهمینن

بغل که به ماند من دیسکم زده بیرون