سلامم دوستان من از اول بارداری استراحتم ی مدت خونه مامانم بودم دیگه نتونسم بمونم اومدم خونه خودم شوهرم از صبح تا شب میره سر کار اکثرا تنهام تو خونه چند روز همش گریم میگیره بی دلیل حتی نمیخوام گریه کنم همینجوری اشکام میریزه چیکار کنم نگرانم برا بچه ام بد باش

بروباز خونه مامانت عزیزم
گریه بخاطر بهم ریختگی هورموناس

من میخواستم ی سر برم خونمون شاید حالم خوب شه مامانم نذاشت😔
دیشب مامانم اینا نبودن پشت تلفن با شوهرم با گریه حرف میزدم هنوزم میزون نیستم

بابا بیخیال با خودت و نینی حال کن منم خونه نشینم چون پله داریم همشم تنهام هیچکسیم ندارم حتی بیاد ببینمش خودمو شوهرم و نفس خانوم فدای سر نی نی قشنگمممون

عزیزم هماتومت خوب شد؟

منم همین جوریم یهو بی دلیل میزنم زیر گریه اصلا خودمم نمی‌دونم چمه
از اول بارداریم خونه مامانم اینا بودم الکی گریه کردم اومدم خونه خودم گفتم دوست دارم تنها باشم
حالا هم که خونه هستم همش دلم گریه میخواد یا میرم تو فکر افسرده شدم دیگه

من الان دلم پر میزنه برای خونه ام
برای ی زندگی عادی و بی استرس
امامجبورم و فعلا خونه مامانم هستم تا ببینم بعد چی پیش میاد

خوب اینجوری خوب نیست خودتو‌سرگرم کن
مادرتو بگو‌بیاد یا دوستات فامیلات یا تو‌برو هر سری ی جا

حق داری
کلا همش حس گریه داریم
دلسوز میشیم . گریه بد نیس
ولی استرس خیلی بده

منم اونجوری میشم اما نه اونقد .دلم برا یکی تنگ میشه همون موقع دلم میسوزه اشکم میریزه

عزیزم بخاطر هورموناس منم از دیروز انقدر تو خودمم تپش قلب گرفتم از فکر خیال😔

وضعیت منم همین جوریه کلا آدم خونه نشینی نیستم اما به آخرش فک کن آخرش قشنگه💙💙