سلام مامانا بیاید یه کم حرف بزنیم دخترم ۳۸ روزشه از ۱۸ روزگی شوهرم منتقل شد کیش اومدیم اینجا ، تنها و بی کس، غریب غریب
خیلی حالم بده دوست دارم پیش خانوادم باشم، با بچه نوزاد خیلی دست تنها سخته

منم مثل شما عزیزم از ۱۱ روزگیش دست تنها به معنای واقعی بودم و افسردگی شدید هم گرفتم ولی از یک ماهگیش تلاش کردم کم کم رو فرم بیارم خودمو .خدا خودش یاری میرسونه تو سختی ها

من با اینکه تهرانم از مامانم دورم ولی با تنهاییم کنار اومدم الان تنها راحت ترم اگه برم خونه مامانم زیاد بمونم دیونه میشم سعی کن سر خودتو گرم کنی الانم کم کم کیش خنک میشه برو بیرون برو لب دریا جاده جهان عشق و حال کن

غصه نخور عزیزم.خیلیا مثل توهستن.
شاید تو یه شهر باشن ولی بازم برا بچه داری دست تنهان.خدا قدرت وتوان میده از پسش برمیای

سلام عزیزم شرایط سختیه ولی بهتره از اون شهر و زیباییش لذت ببری منم شرایطم مثل توئه

عزیزم درکشم سخته ولی میتونی خونوادتو دعوت کنی من ک جا شما باشم از منظره اونجا لذتمو میبرم

اشکال نداره عزیزم زندگی سخته
اره بچه کوچیک واقعا سخته دست تنها واقعا سخته
تا کی باید بمونید اونجا

آخه عزیزم 🥺