✨ کاهش اضطراب جدایی در کودکان زیر 2 سال 👶💔

😔 اهمیت مدیریت اضطراب جدایی: در سنین زیر 2 سال، کودکان ممکن است با اضطراب جدایی از والدین مواجه شوند. مدیریت صحیح این اضطراب می‌تواند به کودک کمک کند تا احساس امنیت بیشتری داشته باشد.

📌 راهکارها:

1. آماده‌سازی کودک برای جدایی 🕰️: قبل از جدا شدن از کودک، او را آرام کنید و به او بگویید که چه زمانی بازمی‌گردید.

2. استفاده از بازی‌های پنهان و پیدا 🔍: بازی‌هایی مثل "دالی موشه" به کودک کمک می‌کنند تا بفهمد که شما همیشه بازمی‌گردید.

3. اعتمادسازی 💖: به کودک اطمینان دهید که هر بار که او را ترک می‌کنید، دوباره بازمی‌گردید.

4. کاهش فاصله‌های ناگهانی 🚶‍♀️: به جای ترک کردن ناگهانی، فاصله را به تدریج افزایش دهید تا کودک به آرامی به جدا شدن عادت کند.

5. استفاده از یک شیء آرامش‌بخش 🧸: یک اسباب‌بازی یا پارچه‌ای که کودک دوست دارد را به او بدهید تا هنگام جدایی احساس آرامش بیشتری کند.

🔸 مثال: هنگام رفتن به بیرون از خانه به کودک بگویید: "من سریع برمی‌گردم" و وقتی بازگشتید او را در آغوش بگیرید تا بفهمد که همیشه برمی‌گردید.

تصویر
۰ پاسخ

سوال های مرتبط

مامان کارن مامان کارن ۱۵ ماهگی
اگر کودک شما، تلفن همراه شما را برای پرتاب کردن انتخاب نمود، با حفظ آرامش خود، تلفن همراهتان را از دست او گرفته و به آرامی برای وی توضیح دهید که به جای موبایل، توپ فومی یا پارچه ای خود را پرتاب کند.

پرتاب اشیا توسط کودک هنگام عصبانیت نادیده بگیرید
اگر کودک شما برای تخلیه خشم و عصبانیت خود، وسیله ای را پرتاب می کند، از این عمل او به صورت کامل چشم پوشی کنید زیرا اگر به این رفتار او توجه کنید، کودک برای جلب توجه شما، مجدد به این عمل اقدام می کند و به پرتاب اشیا اصرار می ورزد. در مقابل اگر متوجه شدید که پرتاب اشیا توسط کودک همراه با حالت عصبانیت و دلخوری همراه است، او را تشویق کنید که همیشه علت ناراحتی خود را در قالب کلمات بیان کند و با شما در مورد علت عصبانیتش در هر موردی که باشد، صحبت کند و به شما اعتماد کند که به وی کمک خواهد کرد.

راهکار دیگر، مشغول کردن او برای پرت کردن حواس کودک است، بهترین راهکار، بازی با کودک است که با این کار، به تدریج از پرت کردن اشیا یا کوبیدن سرش به دیوار،خودداری می کند.
مامان دخترم مامان دخترم ۱ سالگی
7 قانون برای نه گفتن به کودک:

👦🏻حواس کودکتان را پرت کنید.
وقتی در حال انجام کار اشتباهی است٬ به او بگویید : بیا یک کار جدید کنیم ، یا بگویید: بیا ببین دارم چه کار میکنم!

👧🏻فقط وقتی کودکتان در حال صدمه زدن به خود یا دیگری بود به او نه بگویید و از او بخواهید کاری را انجام ندهد.

👦🏻 از افعال مثبت استفاده کنید.
مثلا به جای اینکه بگویید با دستان خیس کتاب را ورق نزن بگویید : دست هایت را خشک کن بعد کتاب را ورق بزن

👧🏻محدودیت های کودک را اعلام نکنید ؛ در عمل نشان دهید. مثلا وقتی در حال بهم ریختن کشو برای پیدا کردن یک لباس است به جای اینکه بگویید کشو را بهم نریز٬ بگویید : بعد از کارت کشو را مرتب کن.

👦🏻به فرزندتان حق انتخاب دهید. به جای اینکه بگویید : نه امروز پارک نمی رویم ، بگویید: به جای پارک رفتن برویم دوچرخه سواری یا استخر؛ یکی را انتخاب کن

👧🏻قوانین را برای او از قبل مشخص کنید تا مجبور نباشید مرتب به او نه بگویید.

👦🏻حرف خود را عوض نکنید فرزندتان باید یادبگیرد که نه٬ به معنی نه است و هیچ جیز نمیتواند آن را عوض کند.
─━━━━⊱🐣⊰━━━━─
♡•• @farzande_nikoo
مامان کارن مامان کارن ۱۵ ماهگی
پرت كردن اشيا توسط كودک بنا به محدوده سنی خود، با چالش هایی رو به رو می شوند. بسیاری از کودکان روحیه بسیار حساس و شکننده ای دارند و همین امر، اهمیت برخورد پدران و مادران را دو چندان می‌کند. رفتارهایی مانند جیغ زدن، پرت کردن اشیا در کودک و رفتارهایی از این قبیل جز عادت هایی هستند که برخی کودکان در سنین خاصی آن را تجربه می کنند، لذا با روش های درست رفتاری می‌توان این عادت ها را از لیست رفتارهای کودک حذف کرد.

کودکان از سن حدود 14 ماهگی، پرتاب اشیا را دوست دارد و از انجام این عمل، ذوق می کند که نوعی پیشرفت استعداد های حرکتی محسوب می گردد. جالب است که بدانید، کودک به تدریج اشیا را با وسایل مختلف امتحان می کند تا ببیند چه بلایی بر سر هر کدام می آید، به عنوان مثال کودک می آموزد که پرتاب توپ اسباب بازی با پرتاب میوه تفاوت دارد. پرتاب کردن اشیا در کودک، مستلزم هماهنگی بین دست ها و چشم های کودک است، هنگامی که کودک شروع به پرتاب کردن اشیا می کند، نه تنها بسیار به خودش می بالد که یک مهارت را کشف کرده بلکه پدر و مادران باید از این پروسه پیش آمده استقبال می کنند.
مامان کارن مامان کارن ۱۵ ماهگی
علت نق زن کودک,بهانه گیری کودک


(نق زدن مساله شایعی در کودکان است )

مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد. هر مخالفت یا مقاومت کوچکی در برابر خواسته‌هایش می‌تواند اشک‌هایش را سرازیر کند

اگر جیغ و گریه‌های فرزندتان تمامی ندارد

از شماست که بر شماست
به جای متهم کردن فرزندتان بهتر است نگاهی به رفتارهای خودتان بیندازید؛ بدون شک فرزندتان از ابتدا این‌گونه نبوده و اشتباه‌های رفتاری شما از او یک کودک نق‌نقو ساخته است. یادتان نرود محیط بر کوچک‌ترین رفتارها و عادات فرزندتان اثر می‌گذارد و هر رفتار یا واکنش کوچکی از سوی شما می‌تواند رفتارهایی را در فرزندتان ماندگار کند که تغییر دادن‌شان کار ساده‌ای نیست. شاید در گذشته زمانی‌که حال‌تان خوب بوده یا حوصله نق زدن‌های فرزندتان را نداشتید به خواسته‌های او گوش دادید و اکنون او یاد گرفته می‌تواند با نق زدن به خواسته‌اش برسد.

گذشته از این، شاید مشاهده رفتار کودکان دیگر فرزندتان را به نق زدن ترغیب کرده باشد. بچه‌ها با دیدن کودکی که با جیغ و داد به خواسته‌اش می‌رسد از این شیوه الگوبرداری می‌کنند و با صدای بلند نیازهای‌شان را فریاد می‌زنند. کافی است در چنین شرایطی با دیدن گریه و شیون فرزندتان به خواسته او تن داده باشید تا برای مدت‌ها از سلاح فریاد و جیغ برای رسیدن به خواسته‌هایش استفاده کند.