۸ پاسخ

تنها راهش اینه که خودتو به بیخیالی بزنی
ببین هر اتفاقی که قرارباشه بیفته میفته
مگه ماتاحالا توی زندگیمون تونستیم با گریه وزاری واسترس کشیدن جلوی اتفاق بد رو بگیریم
ولی باید توی ذهنمون بنا رو بر اتفاق خوب بزاریم
بگیم همه چیزخوب پیش میره وانشالله همینطورم میشه
من همیشه توی زندگی آدم استرسی بودم ولی نه تنها استرس بهم کمکی نکرد بلکه همه چیز رو بدترم میکرد
الان دیگه تصمیم گرفتم کلا بیخیال باشم وفک کنم همه چیزقراره به بهترین شکل پیش بره

به سلامتي عزيزم ؛ والا زناي قديم براي بقا ميزاييدن الان وقتي بچه به دنيا مياد با مسوليت تر هستيم واس همين استرسمون بيشتره ؛ به شدت تكوناش اهميت نذه فقط تكون خوردنش برات مهم باشه روتين تكوناش دستت بياد مثلا بچه من صبح بعد صبحانه دراز بكشم تكون ميخوره و شب موقع خواب طول روز خيلي كم و ضعيف متوجه ميشم و اينكه بعضي بچه ها تنبلن كم تكون ميخورن بعضيا سوراخ ميكنن شكمت رو

ما امروزیا به شدت نسل مسئولیت پذیری هستیم و دوست نداریم ب کانون خانواده و یا توو راهیمون اسیبی برسه حتی ب قیمت از دست دادن سلامت روانمون😖 مامان جون توام آروم باش
گر نگهدار من آن است که من میدانم شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد❤️🙏🏼

وای گفتی بخدا من درد برای خودم اصلا مهم نیست فقط بچم سالم باشه تکون بخوره دیگه هیچ چیز دیگه برام مهم نیست

عزیزم واقعا درست میگی ،هرچی بهش فکر منفی کنیم بدتر هست ،تازه من شاغل هم هستم از ۷ صبح میرم تا ۴ عصر دیگه نابود شده میام خونه

سخت نگیر گلم پناه بر خدا

من گاهی قسمش میدم جان مامان تکون بخور من برم به کارام برسم😐

عزیزم از هفته ۲۸مهم اونم ممکن یک روز حس نکنی سخت نگیر آرامش داشته یاش

سوال های مرتبط