۷ پاسخ

دوسالگی ببعد اوج بهانه گیری شونه حالا شدتش تو هربچه ای متفاوته با بعضی اتفاقات تو زندگی بچه هام در ارتباطه مثل اختلاف و طلاق و دعوای والدین تولد بچه دوم ازدست دادن یکی از والدین و...موارد این چنینی اتفاقا نباید بی توجه باشی اون لحظه هم قدش بشو چشم تو چشم باهاش حرف بزن مثلا بگو می‌دونم الان دوس داری فلان لباس و بپوشی و‌چروک نباشه درکت میکنم براش توضیح بده بازم ادامه داد باچیزی حواسشو پرت کن جایگزین کن.گاهی بچه ها بخاطر جلب توجه والدین ازاین حرکات میزنن اما در کل الان اوج لجبازی شونه

فقط بغلش کن و بگو میفهمم ناراحتی درکت میکنم بیا بغل مامان گریه کن آروم بشی؛ اگه جیغ و داد کرد که نمیخوام بگو باشه من میشینم اینجا هر وقت خواستی بیا بغلم بعد بشین نزدیک و فقط نگاهش کن بی هیچ واکنشی تا بیاد بغلت

شاید بهونه گیری باباشو میکنه

اصلا توجه نکن بگو اینه و برو گریه کرد انگار گریه نمیکنه ب مرور خوب میشه دخترم وقتی اینکار میکنم اول یکم باهاش حرف میزنم خوب نشد بی توجهی میکنم میرم یکم ادامه میده و تمومش میکنه الاندعادت کرده ببینه محل نمیدم میره گریه نمیکنه

بخدا ک دختر من بدترعههههه

شاید گشنشه یا خوابش میاد

دقیقا مثل دختر منه نمی دونم چرا

سوال های مرتبط