هوفففف خدایا این مادر شدن چیه ک آدم حاضره از وجود خودش بگذره خود همه دردی بکشه ولی بچش نه
من س روز ب شدت مریضم
شوهرم هر کاری کرد بریم دکتر نرفتم دارو تو خونه دا م استفاده میکنم
امروز با خانواده اش رفتن روستا هرچی گفتن بیا نرفتم گفتم تیارا مریض میشه
بعد دم غروب ی لحظه دست زدم ب پیشونی تیارا دیدم داغه دستاش داغ بود حتی پاهاش سریع تب سنج گذاشتم دیدم تبش 36 نیم هست یعنی اصلا تب نداشت با خودم گفتم تب سنج مشکل داره با گریه زنگ زدم شوهرم کجایی تیارا تب داره دیر میای برم خودم قطره بگیرم قطرش تمام شده
گفت 10 دقیقه دیگه خونه ام آمدن رسیدن پدرشوهرم تیارا گرفت بغل با تعجب گفت اصلا تب نداره ک تازه بدوشم سرده سرده بعد دست ها خودم گرفت گفت تو خودت داری تو تب میسوزی بعد داری برا تیارا گریه می کنی هنوزم ب حرفش باور نکردم شوهرم فرستادم قطره آورد براش
ولی خداروشکر تب نداشت

عزیزم خب برو دکتر تا زود خوب شی
چرا مقاومت می‌کنی اینطوری هم نگرانی بچت بگیره هم نمیتونی خوب به بچه رسیدگی کنی
من آبریزش بگیرم سریع میرم دکتر تا یه وقت بچم ازم نگیره چون طاقت مربضیش رو ندارم
تعجب کردم تا الان نرفتی

😥😥😥😥الهی عزیزم مادر اینجوریه دیگ خودشو فدای بچش میکنه مهم نیس خودش جه بلایی سرش بیاد ولی آدل بفکر بچشه الهی سایه ات همیشه بالا سرش باشه بخودت برس ❤😘