بچه ها خيلي دلم گرفته از اول بارداري با استرس هماتوم و ... گذروندم الانم هرچي مراقبت ميكنم ديگران بهم گير ميدن كه حساسي و فلان اصلاً انگار فقط خودم خودمو درك ميكنم احساس ميكنم اين بچه فقط براي خودم بيشتر از همه خيلي از نزديكان يه تبريك خشك و خالي بهم نگفتن شوهرم بعضي وقتا با محبته بعضي وقتا خيلي بي محبت و بي توجه به اندازه اي كه همه محبتاش و آدم يادش ميره خيلي حس بدي دارم نميدونم چجوري بگم احساس تنهايي شديد

عزیزم اصلا بهش‌فکرم‌نکن‌بچه گناه داره توشکمت حس‌میکنه سعی کن‌فکرتو ازادکنی اهمیت نده اصلا برات مهم نباشه بشین با تودلت حرف بزن صحبت کن اروم میشی❤️جز‌خودت وشوهرت‌هیچ‌کس‌مهم‌نیست

چرا حرف بقیه برات مهمه و اصلا بهش فک میکنی؟؟
تو کار خودتو بکن بقیه هم به کتفت ولله بخدا. من نمیفهمم اصلا چرا باید مهم باشه حرفشون

درکت میکنم عزیزم دوران سختیه و نگرانی یک مادر برای جنین

تو بارداری این احساس ها طبیعیه ، به خودت برس ، به خدا توکل کن ، تا خدا هست محتاج محبت هیچ کس نباش

هماتوم که در عرض یک ماه ریشه کن میشه اما اگه طول سرویکست خوبه جفتت پایین نیست راحت باش لذت ببر از زندگیت

درست میشه این چند ماه دیگم بسلامتی میگذره.توبارداری ادم یکم روحیش حساس ترم میشه
زیاد اهمیت نده کی چی میگه توهرطور میخوای باش