کیا اعصاب تنها موندن با بچه هاشونو ندارن .
من واقعا عصبی شدم یه جوری که دخترم از صبح تا شب داره نق میزنه بلد نبست تنها بازی کنه میاد میچسبه بهم یا شیر میخواد یا گریه و نق میزنه دیگه دلم میخواد دهنشو بگیرم گوشامم بگیرم صداشو نشنوم
برم یه جا گم و گور شم فقط
دندونام همه درد میکنه وقتایی که عصبی میشم فشارشون میدم رو هم و متوجه نیستم
کمکی هم اصلاندارم بجز شوهرم که بیشتر اوقات سرکاره
خیلی بدم ازین شرایطم میاد گاهی کفر میگم خدا منو ببخشه که چرا مادر شدم منکه اعصابشو نداشتم 😭

وای چی بگم ک خودم روانی شدم

منم عین شمام
فقط دخترم. نمیچسبع بهم همین

خب چه اشکالی داره تو باهاش بازی کن
یه کاسه با کفگیر ملاقه بده دستش ببین بازی میکنه

تایمایی هم که همسرت خونس کامل بسپار بهش مثلا من الان دادم به شوهرم داشت میرفت خونه برادرش برد اونجا من الان دراز کشیدم برای خودم استراحت میکنم 🤣

دیک ماشاالله یه سالشه کاملا میفهمه الان همه چیزو یکم صبرتو ببر بالا عزیزم بچه ها همینن همشون یه مدلن

بازی هایی باهاش انجام بده که فکری باشن تا مشغولش کنه پسره منم همینه همش میچسبه بهم ولی من سعی میکنم باهاش بازی کنم بیشتر روزو تا وقت بگذره مثلا پسزم توپ خیلی دوستدارم بااون خیلی مشغولش میکنم هی شوت میکنم میره میاره ببین چی برلش جذابه با همون ادامه بده
وسایل بازی ای بخر که سعی کنه یه چیزی درست کنه مثلا این حلقه هایی که باید مرتب بندازی رو جاش یه همچین چیزایی

انگار من اینو تایپ کردم... من روانی شدم گاهی صبرم تموم میشه داد و فریاد میزنم بچه میترسه.. بمیرم

الهی عزیزم 🥺🥺🥺🥺🥺🥺

منم دقیقا اینجوریم🥺🥺