مامانا تروخدا میشه بیاین ؟؟ 😭
من خودم باردارم ، پسرم ی مدت هست به شدت پرخاشگر شده، به شدت کافیه ی نه ساده بهش بگیم زمین و آسمون رو بهم میریزه تمام وسایلو پرت میکنه خودشو میزنه انقدر داد میرنه ، خودش داره با خودش بازی میکنه مثلا یهو چیزی که ساخته دستش میخوره خراب میشه انقدر جیغ میزنه میاد ما رو میزنه، همش نق میزنه داد میزنه ... دیگه دارم روانی میشم دیوانه شدیم از دستش من و باباش... دلم میخواد بزارم برم 😭😭 میترسم بچه تو شکمم عصبی بشه مثه این یکی... بخدا انقدر با آرامش باهاش حرف میزنیم اصلا هیچ فایده نداره

فکر کنم از سن شونه
همش توجه میخوان
پسر منم خیلی یک ماهه عوض شده

وقتایی که اینجوری میشه بهش بگو بیا باهم حرف بزنیم ببینیم چرا عصبانی شدی باهاش حرف بزنید
دومی بگید بیا باهم نفس عمیق بکشیم که حالمون خوب بشه
سوم بهش یک لیوان ای بدید بگید یا باهم آب بخوریم حالمون خوب بشه

همه این کار کارها رو روی زانو بشنید هم قد بچه بشد بهش بگید توی چشماش نگاه کنید بگید
اگر جواب نداد وقتی این کار میکنه بگید برو تو اتاقت به کار های بدت فکر کن سنش هر چی هست همون مقدار به دقیقه بگید توی اتاق تنها باشه به کارش فکر کنه مثلا اگر ۳سالشه ۳دقیقه تنها توی اتاق بمونه بشتر نشه

دختر منم یه مدت این جوری شد با این کار ها جواب داد آروم شد

سلام. من هم همین شرایط رو داشتم منتهی توی بارداری همه چیز خوب بود ولی بعد از زایمانم شروع شد ، ببین شرایط بطرز وحشتناکی وخیم بود ، پسرم پرخاشگر شده بود عصبی و افسرده !!!!

اما تقصیر خودش و به خواست خودش اینطور نشده بود که ، طفلک‌ِ من روتین روزانه ش بهم ریخته بود ، نظم زندگیش با اومدن داداشش خراب شده بود ، و مهههههمتر از همه دلیل اصلی ش ""من"" بودم
مادری ک یک ماه تمام توی بیمارستان ها درگیر نوزادم بودم و وقتی ب خونه اومدم حوصله ی خودمم دیگه نداشتم، هر روز بخاطر عفونت لرز میکردم، افسرده شده بودم غمگین و خسته
و پسرم همه ی این حالت های منو جذب میکرد و بدتر میشد ، اون نقطه ی امن ش رو ک من بودم به یکباره و یهویی و بمدت یکماه از دست داد و این آسیب خیییییلی بزرگی بود ک من بهش زدم .
حالا در مورد پسر شما :
چیزی رو که من مطمانم اینه که بیشتر عصبانیت بچه ی شما خوده شما هستین
بخاطر شرایط سخت بارداری روحیه تون ضعیف شده و این از متنی ک نوشتین کاملا مشخصه ،
امیدوارم بتونین از الان فکری برای پسرتون و از همه مهمتر حوصله ی خودتون بکنید

عزیزدلم اولا ک حالتو شرایطتتو درک میکنم اما متاسفانه مقتضای سنشه و باید این دوره اش بگذره برا اینک زودتر از سرش بیوفته نسبت ب هر عکس العملش واکنش نشون ندید و تا جایی ک امکان داره سرگرمش کن تو همچین شرایطی بهش بگو مامان همه ادما عصبانی میشن پس هروقت عصبانی شدی بیا اینکارو انجام بدیم ی بالشت یا ی چیز محکم بهش بده و بگو بیا عصبانیتتو با مشت زدن خالی کن واینک همه چیز ب آرامش شما و محیطی خونه بستگی داره زمان میبره اما حل میشه گلم