واقعا حسرت اینها رو میخورم ک ۲تا ۳تا بچه دارن باز ریلکسن 😑
نمیدونم چرا انقدر عصبیم نمیدونم چرا با گریه بچه به پاچه چسبیدناش دیوونه میشم فکر کنم هیچوقت نتونم دیگه بچه ای بیارم یعنی بیارمم در حق اون بچه ظلم کردم چون الانشم مخم نمیکشه وای بحای بعد سی سالگی

هممون بریدیم و عصبی هستیم من احساس میکنم کسی درکم نمیکنه بعضی روزا که میرم خونه مامانم تازه بدتر میشم بسکه باید به بابام جواب پس بدم و براش توضیح بدم خستم خیلی خسته هیچ کمکی هم ندارم از زایمانم تا حالا به آرایشگاه نرفتم خودم با بچه با کالسکه میرم بیرون بعضی وقتا که اونم سرد شد هوا

مامان فسقلی منم مثه شمام درسته سرکار نمی‌رم ولی خوب نصف روز تو خونه ام بقیش خونه مادرم که بیشتر اوقات حواسم بهش هست مثه دستشویی و حمام رفتن که خوب گاهی اوقات میام خونه مادرم حمام و پسرمو میبرم ولی خوب آرایشگاه بخوام برم بچم رو مادرم نگه میداره یا مادرشوهرم، اما واقعا بعضی وقتا با گریه هاش و نق زدناش عصبی میشم و پرخاشگر ، یا مثلا بخوام پوشک عوض کنم اذیت می‌کنه و منم عصبی میشم و داد میزنم که اونم می‌خنده

هعی خواهر
اینایی که ریلکسن شانسشون خیلی خوبه
بچه ها آروم تری دارن و خوش اشتها تر....
من کسیو میشناسم بچه اش همیشه گرسنه اس و خیلی هم میخوره اما مادر براش مهم نیس هرچی خورد بچه خورد
حالا من نننننننننه ننننه پنجاه مدل چییزی جلو پسرم میزارم لب نمیزنه
منم الان پسرم قاشق زد تو چشمم داد زدم آی مردم....
یساعتع قهر کرده بغلمه

وای دقیقا منم

بعد چهل رو‌چی میگی … نمیدونی چقدر سخته