سلام مامانا یه سوال
من و پسرم همیشه تو خونه تنهاییم چون تو این شهر کسی از فامیلای خودم و شوهرم نیس ،کسی به خونه مون رفت آمد زیاد نداره خودم گاهی اوقات پسرمو میبرم بیرون به قول خودش در در ، تا دلش میگیره اما خب نهایت تا کوچه و اینا باش پارک و مهد یا خانه بازی هم نزدیکم نیس که با بچه های دیگه آشنا بشه و معاشرت داشته باشه و خودش تو خونه با اسباب بازیاش بازی می‌کنه و عادت کرده به تنها بازی کردن
راستش چند وقت پیش خونه دوستم مهمون بودیم که اونم بچه کوچیک داره که همسن پسرمه هر چقدر طفلی بچه میخواست با پسرم بازی کنه ،این محلش نمی‌داد یا هر اسباب بازی بچه دوستم برمیداشت می‌رفت همونو از دستش می‌گرفت طفلک بچه هم گریه میکرد یا یه عادت جدید پیدا کرده آدمو میزنه
بنظرتون این رفتارش عادیه؟
هر اسباب بازی بچه دوستم برمیداشت گیر میداد همونو از دستش میکشید
مامانایی که این تجربه دارین تو رو خدا راهنمایی کنید چیکار کنم این کارشو ترک کنه ،دیگه هیچ جا مهمونی تو رپستامون نمیتونم برم

۴ پاسخ

عزيزم منم كه تو شهر خودمونم بچه اي دور بچم نيست كه بخواد باهاش بازي كنه با من بازي ميكنه خانه بازي ام كه ميبرمش به من ميگه بيا بازي كنيم بزرگ ميشن ارتباط ميگيرن سخت نگير بهش

زدنش عادیه تو سن دو تا سه سال
نباید واکنش خوب یا بدی نشون بدی
و اینک بچه ها اولش میخان تنها بازی کنن
پسر منم ک زیاد بیرون رفته و تو جمع بوده دوست داره کنار بقیه بچه ها باشه ولی تنها بازی کنه

خب نرفته اینجوری شده اشکالی نداره یاد میگیره ببرش بازم تا ارتباط بگیره بجه باید با بچه بازی کنه تا ارتباطش قوی بشه منم تنهام ولی میبرم پیش بچه ها تو پارک

اصلا نباید زورش کنی که وسیله هاشو بده به بقیه باید با رضایت خودش باشه
کم کم یاد میگیره خودش
با بچه ها وقت بگذرونه اخلاقش عوض میشه

سوال های مرتبط