چقد مادر بودن سخته خدایی از یه طرف هوا آلودس پسرمو نمیتونم ببرم بیرون(خانه بازی تو پاییز و زمستون هروقت بردمش بعدش مریض شد) از طرفیم تو خونه حوصلش سر میره و بزرگترین مشکلم اینه که خودش تنهایی نمیتونه بازی کنه همش من باید کنارش باشم تا بازی کنه وقتایی که من پیشش نباشم خودشو با تلویزیون یا گوشی سرگرم میکنه و من همش نگرانم که نکنه زیاد نگاه میکنه 🤕💔

وای تو چقدر منی
پسر من خودش تنهایی بازی نمیکنه باید همش من‌ کنارش باشم و بازی کنم فک کن از صب که بیدار میشه ما بازی می‌کنیم تا شب که می‌خوابه،گوشیم دستش بگیره ۵ دقیقه ست بعدش میگه گوشی بده بیا بازی
واقعا کلافه کنندست

عزیزم خودت باهاش بازی کن شما الان همراه با بچت بچگی کنی بازی کنی بدویی بازی کنی صبحا هوا بهتره ببریش پارک خریدی جابی نمیشه بچه رو زندانی خونه کرد قلبش میگیره

منم دغدغم همینه بخاطر حرف زدنشم گوشی و تلویزیون میترسم بدم ولی خودشو میکشه به زور نگاه میکنه

دقیقا دغدغه منم همینه

بچه های من ک تو خونه سرگرمیشون فقط خوردنه
مدام دارن میخورن
وگرنه حوصلشون سرمیره دیگه

ما هم همش تو خونه

دقیقا موافقم هوا هم سرد و الودست نمیشه جایی رفت

اره واقعا سرگرم کردن این نسل واقعا سخته