صبح بچمو بردم ک ازمایش خون بده،قبلش شوهرم گف دلش رو داری منم گفتم که باید بده و چاره ای نیس رفتیم آزمایشگاه ازش نمونه بگیرن ،به شوهرم گفتم تو بغلش کن من دلش رو ندارم موقع نمونه گرفتن بچه شر شر اشک می‌ریخت منم گریم گرفته بود ، از محل نمنه گیری بیرونم کردن منم بیرون گریه میکردم،دفعه اول نشد دست دیگش رو هم سوراخ کردن این دفعه بچم رو دراز کردن رو تخت و ۳ نفری نمونه گرفتن،خدا میدونه چقدر سخت بود،دیدن اشکا و گریه های بچت ک بهت میگه کمکم کنه،خلاصه که خیلی سخته ،شکر خدا ما برا چکاپ بردیم ولی اون بنده خدایی ک بچش مریضه چی میکشه،خدایا هیچ کسی رو تو دکترا و بیمارستان روانه نکنه

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط