۹ پاسخ

آکادمی اطفال آمریکا استفاده از روروئک رو کلا ممنوع کرده، حتی بعضی کشورها مثل کانادا فروشش رو هم ممنوع کرده
عوارض و خطراتش خیلی بیشتر از مزایاش هست
هم عوارض جسمی داره هم ذهنی و باعث تأخیر حرکتی میشه
من که اصلاً نخریدم برای پسرم
اگه هم میخوای استفاده کنی خیلی محدود شده استفاده کن در حد روزی یک ربع
و زمانی که نشستن بدون کمک رو کاملا یاد بگیره و بتونه از حالت نشسته بره چهار دست و پا و برعکس
که چیزی حدود ۸ تا ۱۰ ماهگی میشه
ولی کلا بجای روروئک بهتره از واکر استفاده کنی زمانی که بتونه قدم برداره تا زودتر راه بیوفته

**4. کاهش اعتماد به نفس و انگیزه یادگیری مستقل**
- روروئک باعث می‌شود کودک برای حرکت و کاوش به یک وسیله خارجی وابسته شود. این وابستگی می‌تواند اعتماد به نفس و انگیزه کودک برای تلاش مستقل در یادگیری مهارت‌های حرکتی و ذهنی را کاهش دهد.
**5. تأثیر منفی بر حس تعادل و آگاهی فضایی**
- روروئک ممکن است در رشد طبیعی حس تعادل و آگاهی فضایی کودک اختلال ایجاد کند، زیرا حرکت کودک توسط وسیله کنترل می‌شود و او تجربه مستقیم حفظ تعادل را از دست می‌دهد.
**6. کاهش تعامل اجتماعی**
- هنگامی که کودک در روروئک است، ممکن است فرصت کمتری برای تعامل مستقیم با والدین یا مراقبان خود داشته باشد. این موضوع می‌تواند بر توسعه مهارت‌های اجتماعی و عاطفی او تأثیر بگذارد.
**نتیجه‌گیری:**
استفاده از روروئک می‌تواند فرصت‌های طبیعی کودک برای یادگیری و اکتشاف را کاهش دهد و بر رشد ذهنی و شناختی او تأثیر منفی بگذارد. به جای آن، ایجاد فضایی امن برای بازی، خزیدن و تعامل با محیط، بهترین راه برای تقویت رشد ذهنی کودک است.

استفاده از روروئک می‌تواند علاوه بر عوارض جسمی، بر رشد ذهنی و شناختی کودک نیز تأثیرات منفی داشته باشد. این تأثیرات ناشی از محدود شدن فرصت‌های طبیعی یادگیری و اکتشاف است که برای رشد شناختی و ذهنی کودک ضروری هستند. در ادامه به عوارض ذهنی آن اشاره می‌کنم:

### **1. تأخیر در توسعه مهارت‌های شناختی**
- کودکانی که زمان زیادی در روروئک می‌گذرانند، فرصت کمتری برای اکتشاف محیط، لمس اشیا و یادگیری از طریق حواس پنج‌گانه دارند. این امر می‌تواند منجر به تأخیر در توسعه مهارت‌های شناختی مانند حل مسئله و درک علت و معلول شود.

### **2. کاهش تجربه محیطی طبیعی**
- در روروئک، کودک به جای تجربه مستقیم و طبیعی محیط، از یک ارتفاع متفاوت به اطراف نگاه می‌کند. این امر می‌تواند درک او از فاصله، اندازه، و ارتباط اشیا را محدود کند.

### **3. کاهش هماهنگی دست و چشم**
- کودک در حالت طبیعی باید برای گرفتن اشیا خم شود، خزیده یا تلاش کند؛ اما در روروئک این تلاش کمتر شده و ممکن است هماهنگی دست و چشم به خوبی تقویت نشود.

استفاده از روروئک به طور کلی توصیه نمی‌شود، اما اگر اصرار به استفاده دارید، باید این موارد را در نظر بگیرید:

### **سن مناسب برای استفاده (در صورت ضرورت):**
- کودکان معمولاً بین **6 تا 10 ماهگی** قادر به نشستن بدون کمک هستند و برخی از والدین در این سنین ممکن است به استفاده از روروئک فکر کنند.
- شرط اصلی استفاده از روروئک این است که کودک بتواند **سر و گردن خود را به‌خوبی کنترل کند** و عضلات بالاتنه‌اش به اندازه کافی قوی باشد.

### **موارد مهم در استفاده محدود و ایمن:**
1. **زمان کوتاه:** استفاده از روروئک را به **15 تا 20 دقیقه در روز** محدود کنید تا از فشار زیاد بر عضلات کودک جلوگیری شود.
2. **نظارت کامل:** هرگز کودک را در روروئک بدون نظارت نگذارید، زیرا خطر افتادن یا دسترسی به اشیای خطرناک وجود دارد.
3. **سطح ایمن:** از روروئک فقط در سطوح کاملاً صاف و ایمن (نه نزدیک پله‌ها یا سطوح ناهموار) استفاده کنید.

### **توصیه جایگزین:**
به جای روروئک، از **جمپرها (جامپرهای آویز)** یا **اسباب‌بازی‌های هل‌دادنی** استفاده کنید که هم ایمن‌تر هستند و هم به تقویت مهارت‌های حرکتی کودک کمک می‌کنند. همچنین، ایجاد فضایی ایمن برای بازی و تمرین خزیدن و ایستادن بسیار مفیدتر است.

**توجه:** برخی کشورها (مانند کانادا) استفاده از روروئک را به دلیل خطرات آن ممنوع کرده‌اند. بنابراین، اگر قصد استفاده دارید، بسیار محتاطانه عمل کنید و تنها برای مدت کوتاه.

۵. **تأخیر در توسعه حسی و شناختی**
روروئک ممکن است باعث کاهش فرصت کودک برای اکتشاف محیط به روش‌های طبیعی مانند خزیدن، لمس کردن یا دیدن اشیا از زوایای مختلف شود.
**توصیه‌ها**
به جای استفاده از روروئک، از محیط‌های ایمن و بازی‌هایی که کودک را به حرکت و کاوش تشویق می‌کنند استفاده کنید.
- فرش نرم، تشک بازی و وسایل تحریک حرکتی مانند اسباب‌بازی‌های قابل حرکت و واکر می‌توانند به رشد بهتر کودک کمک کنند.

استفاده از روروئک (واکر نوزاد) می‌تواند عوارض و خطراتی برای رشد جسمی و ذهنی کودک به همراه داشته باشد. برخی از این عوارض عبارت‌اند از:
1. **اختلال در رشد حرکتی طبیعی**
روروئک ممکن است باعث تأخیر در مهارت‌های حرکتی مانند چهار دست و پا رفتن، نشستن و راه رفتن شود، زیرا کودک برای حرکت به جای استفاده از عضلات خود به دستگاه متکی می‌شود.
استفاده از روروئک ممکن است باعث کاهش تمرینات طبیعی ماهیچه‌های پا و لگن شود که برای یادگیری راه رفتن ضروری هستند.
2. **افزایش خطر صدمات و حوادث**
کودکان در روروئک سریع‌تر حرکت می‌کنند و به مکان‌هایی دسترسی پیدا می‌کنند که ممکن است خطرناک باشد، مانند پله‌ها، اجاق‌گاز، یا اشیای کوچک که می‌توانند بلعیده شوند.
تحقیقات نشان داده‌اند که روروئک یکی از دلایل شایع آسیب‌دیدگی در کودکان زیر یک سال است.
3. **اختلال در رشد عضلات و ستون فقرات**
روروئک ممکن است فشار زیادی بر کمر و پاهای کودک وارد کند و رشد طبیعی ستون فقرات و لگن را مختل کند.
استفاده طولانی‌مدت می‌تواند باعث تغییر در نحوه وزن‌گذاری بدن و مشکلات آینده در راه رفتن شود.
4. **کاهش انگیزه برای یادگیری مستقل**
کودکان ممکن است به جای تلاش برای ایستادن یا راه رفتن، به حرکت آسان‌تر با روروئک عادت کنند که می‌تواند انگیزه آن‌ها برای یادگیری مستقل را کاهش دهد.

منم ازاللن میذارمش

من الان میذارمش تو روروئک

وقتی بتونن ب صورت کاملا مستقل بشینن

سوال های مرتبط