مامانایی ک بچه هاشون بزرگترن ب نظرتون نوزادی سخت تره یا مثلا ۱سال ۲ب بالا؟اون موقع هم ینی گریه و نق اینا میزنن؟؟

بنظر من بچه تر بود راحت تر بودم الان که بزرگ شده حالیشه خونه نمی‌مونه همش گوشی میخاد ،بازی میخاد و هزار چیز دیگه

من ی پسر ۴ ساله دارم و یه نوزاد ۵ ماهه
هرچی بزرگتر میشن بهتر میشه

یه دوره بچه ها شدید وابستگی دارن تقریبا ۲ تا۳ سالگی همش دوس دارن به مامانشون بچسبن بهانه میگیرن الکی گریه میکنن فقط میخوان حرف حرفه اونا باشه..
از شیر گرفتنشون یکم سخته و از پوشک گرفتن هم سختیه خودشو داره ..
خلاصه باید تحمل کرد تا دورش بگذره🤕

به نظرم هرچی بزرگتر بشن بدتر میشن
دختر من الانش تا مثلا ۲ ماهگیش خیلی بیشتر اذیت می‌کنه
دو ماهگی شاید شبا تا صبح بیدار بود و گریه میکرد ولی صبحا می‌خوابید تاااا شب
ولی الان می‌خوابه اما هر یه دو ساعت بیدار میشه یه ربع جیغ می‌زنع بعد میگه با من بازی کن
کلا نه روز خواب دارم نه شب🥲🥲🥲🥲

من که میگم نوزادی سخت تره
البته تو هر سنی بچه چالش داره
الان سن پسر من جیغ میکشه لجباز شده مدام میگه با هم بازی کنیم شلوغ شده
کارای خطرناک میکنه وسایل تو دستش میشکنه یا خراب میشه
ولی خب حداقل خوابش درست شده و میتونم باهاش حرف بزنم
اونم حرف میزنه
خب همین ارتباط گرفتن کارو خیلی راحت تر میکنه
با صحبت هم لجبازی هاش کنترل میشه

دوسال ونیم ب بالا از یک طرفی هم راحت میشی هم سختیای بیشتری شروع میشه مخصوصا بحران سه سالگی..نوزادی تا دوسال ک عالیه

من که بچم تو شش ماهست ولی خیلی اذیت میکنه فقط باید بگردونمش اگر یک سال به بالا باشن خودشون بازی میکنن و وقتی خوابشون بیاد یا گرسنه باشن نق میزنن چون برادر شوهرم و اینا تو خونه باهمین باچش یک ساله و نیمه برای همین میدونم عزیزم