سلام
میدونم همیشه در هر مرحله ای بچه داری سختی ها و دغدغه های خودشو داره
ناشکری هم هیچ وقت نمیکنم روزی هزار بار میگم خدایا شکرت بخاطر وجود پسرم
اما به سوال
بعد از یک‌سالگی شرایط چطوره بچه ها بهتر میشن؟
پسر من از روزی که به دنیا اومد فقط گریه کرد چون کولیک داشت
تا ۴ ماه اوضاع من افتضاح بود
از ۴ ماهگی به بعد هم همش بهونه
الآنم که تو پروسه ی دندونه یعنی همه‌ی روتین ها رو زیر پاش گذاشته بچه ای که ده می‌خوابید الان بعد ساعت ها گریه تازه خوابید
در کل اصلا بچه آرومی نیست
خوش به حال مامانایی که بچه اروم دارن واقعا

بچه منم از روزی که دنیا اومده کولیک داشت بعدش رفلاکس و آلرژی ،یکساله ن شب میخوابه ن روز ماهم خواب نداریم و نمیتونیم بخاطر الرژیش بیرون بریم خلاصه که خواهر تنها نیستی

اه خسته شدم خسته و داغون
حتی انقد خستم ک همین خداروشکر توام نمیتونم بگم
خواب نداریم ، غذا نمی‌تونیم بخوریم ، آهنگ نمی‌تونیم گوش بدیم
فقط بدو دنبال بچه بغل از کت و کول بیفت

پسرمن کولیک آلرژی و رفلاکس داره،الانم چهاردست وپا کل خونه رو میگرده میریزه به هم،اصلا آرامش ندارم،ازوقتی به دنیا اومده یه لحظه آروم وقرار نداشتم و ندارم
الانم روپامه میزارمش زمین بلند میشه دوباره میزارم روپام .خودم تایه مدت افسرده بودم.
ولی خداروشکر که سالمه

خدا به اندازه توانایی طرف سختی میده مطمئن باش خیلی قوی هستی و از پسش برمیای و این مراحل رو هم میگذرونی