وای الان دیگه یه کاری دست خودم میدم از دست این بچه
هر چی میبینه دستم هر چی میبینه رو کابینتا کمدا هر چی هر جا نیبینه هی میگه دِ دِ دِ اگه ندمم شروع میکنه به گریه کردن و جیغ زدن اعصابمو خورد کرد

وای من کافیه برم اشپز خانه بیچاره میکنه منو

پسر منم همینه اینقدر میگم نه مامان جیزه حتی گریه کرد سرگمش میکنم با یه اسباب بازی دیگه وگرنه عادت میکنه همه چیو با گریه ازت بگیره

هرچی رو میخواد بده باهاش بازی کنه
الان اون بچه کم کم میخواد وسایل اطرافشو بشناسه و همه چی براش تازگی داره
یه مدت بگذره خوب میشه
اجازه بده با وسایلی که براش خطرناک نیست بازی کنه
من هر روز که میرم غذا درست میکنم پسرم همه آشپزخونه رو به هم میزنه همش از داخل کابینت وسایل در میاره بازی میکنه
وقتی بازیش تموم شد همشو میذارم سرجاش

میخواد همه چیز ببینه ،واسش تازه هستن و کنجکاو
اصلا به خودت سخت نگیر اینطور خیلی بهتر،من عصبی میشدم خیلی واسم بد بود سرش گاهی داد میزدم اللن ولی ن
به این فک میکنم این ی موجود بی عقل و منطق هست و حرفش باید همیشه برع .دیگه کنار میام باهاش

پسر منم همینطوره چیزی بخواد میگه د د ینی بده
یکم بده دستش کنارش باش بعد بگیر ازش

ای عزیز همه همینن