ببین من ی مامان اولی هستم.
اوایل بارداریم استرس همه چی داشتم، وای چی نخورم، وای چیکار نکنم، وای چرا هنوز حسش نکردم.
بعد دیدم داعم فقط دارم حال بد انتقال میدم ب جنین و روان خودم!
نمیدونم این جریانِ فوبیای حرکت جنین رو کی شروع کننده بود اما هرروز تو گهواره هزاران نفر پیغام میزارن و از حرکت نکردن بچه ترسیدن.
ولی منه مامان اولی ی چیزی تجربه کردم،ی روزایی بچم ارومه و شاید یکی دوبار در روز تکون بخوره،ی روزایی تکون نمیخوره،ی روزایی تا فردا صبحش میچرخه و میکوبه.
شاید یکی بگه نرمال نیس،یکی بگه خطرناکه.
اما فهمیدم کاملا طبیعیه و الهی شکر طبق سونوها و آزمایشها سالمه سالمه.
پس دیگه ترسه شمردن حرکاتش هر ی ساعت و ترس خوردنی هام ک فلان خوردم حرکت نکرد رو ندارم.
همین ک حسش میکنم هرروز و دردی ندارم میگم الهی شکر امروز هم حالش خوب بود.
شاید بگید بیخیالم، ولی والا باور دارم ما تحت تاثیر ی موجِ بی منطق شدیم ک داعم باید نگران باشیم وگرنه مامان خوبی برای بچه نیستیم.
عزیزم هفتت بالاست. حرکتای بچت مهمه درسته استرس بده ولی گاهی نجات دهنده است. نسبت به این موارد هیچوقت بیخیال نشو ولی استرس هم نگیر. ببین همین چند هفتس فقط. دائمی که نیست . اینجوری فکر کن. بنظر من باید nst بگیری وحتی اگر اونم خوب بود و دیدی بازهم تکوناش بهتر نشد یه سونوی بیوفیزیکال برو تا وضعیت جفت و آب بچه بررسی بشه. من هفته آخر یه روز درمیون nst و بیوفیزیکال انجام میدادم چون آب بچم لب مرز بود.
ان شاءالله بسلامتی زایمان کنی
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.