سوال های مرتبط

مامان دلسا❤️ مامان دلسا❤️ ۱۳ ماهگی
‌ 🔰کمکهای مؤثر جهت تحریک اشتهای کودک😍🥰

🔸کودکی که به تازگی دچار بی اشتهایی شده است، نیازمند تشویق از جانب شماست.💜

🔸اگر کاهش اشتها به دلیل وجود بیماری خاصی است به کودک خود اصرار نورزید. اصولاً کودک بیمار فقط میل به نوشیدن مایعات دارد. شیر و ماست ، گلو درد را تسکین میدهد و نیز مقداری مواد مغذی هم به کودک می رساند💜.

🔸اگر کودکاتان خیلی کوچک است شما می توانید غذاخوردن را با بازی و خنده همراه کنید مثلاً با درست کردن مواد غذایی به صورت اسباب بازی و یا اشکال مختلف انسان و یا حیوانات و ...💜

🔸انتظار نداشته باشید که کودکتان در وعده های غذایی مانند شما غذا بخورد. پنج یا شش وعده غذای کوچک برای دستگاه نارس گوارشی کودک و نیز فعالیت متابولیکی وی بسیار مناسب تر خواهد بود.💜

🔸سعی کنید کودکتان از هر گروه مواد غذایی بخورد. در واقع با یک برنامه منظم وخاص هیچ گروه از مواد غذایی را حذف نکنید، زیرا هر گروه از مواد غذایی در تغذیه کودک نقش خاص خود را دارد.💜

🔸شما می توانید یک بچه ایرادگیر و بهانه جو را با متنوع ساختن غذا، به غذاخوردن تشویق نمایید.💜
مامان 🎀𝒟𝑒𝓁𝓋𝒾𝓃 مامان 🎀𝒟𝑒𝓁𝓋𝒾𝓃 ۱۷ ماهگی
♦️تغذیه_کودک♦️


💫 بچه ای که تازه از خواب بیدار شده باشد، اشتهای غذای جامد را ندارد، اگر شیرخوار است، صبحانه به او شیر بدهید، دو ساعت بعد غذای جامد بدهید، اگر شیرخوار نیست،

🍃 با لیوان به او شیر بدهید یا نوشیدنی دیگری. ممکن است بلافاصله شیر هم نخورد، حوصله خرج بدهید تا اشتهایش باز شود.

💫 به زور و اجبار به بچه غذا ندهید که این امر لذت بخش را صحنه نبرد تصور کند.

🍃 بچه ها غذای تکراری را نمی پسندند، تنوع در نوع و شکل غذا برای هر انسانی مفید است، زیرا اول باید چشم بپسندد بعد دل.

💫 بنابراین غذای بچه ها را تا وقتی که اشیا و موجودات اطرافش را نمی شناسد، به اشکال هندسی، بخصوص مربع در آورید، بعد حیواناتی که می شناسد. مثلاً سالاد الویه او را به شکل سگ، گربه، پرنده درست کنید
.
🍃 کودکی که کم غذاست، ممکن است ارثی باشد و نخواهد بیشتر از پدر و مادرش رشد کند، اما با تغذیه سالم نسل جدید ژاپنی ها هم بلند قد شده اند

💫 بنابراین غذاهایی که برای رشد مفیدند به آنها بدهید و با ترفندهای مختلف او را به خوردن راغب کنید.

⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣⁣‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌#تغذیه
مامان آنیسا خانوم🍩👶 مامان آنیسا خانوم🍩👶 ۱۵ ماهگی
زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم،
در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و...

اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم.
وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم.

چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم.
خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند

قاب امروز
اولین های دخترم رو تو یه جعبه خوشگل نگه میدارم
اولین کلاه اولین دستکش اولین پستونک اولین کفش اولین شمع تولد
نه که وقتی بزرگ شد بفهمه چه قدری بوده و چه قدر واسش زحمت کشیدم ، که زحمتی نبوده ، مادری بوده
واسه اینکه بفهمه خالق مهربون از وقتی کوچولو بوده تا اون موقع که خانوم جوونی شده همیشه هواشو داشته ، پس از این به بعدم داره 🌈☘️💚☺️♥️
مامان ✨🐥باران🐥✨ مامان ✨🐥باران🐥✨ ۱۵ ماهگی