زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم،
در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و...

اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم.
وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم.

چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم.
خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند

قاب امروز
اولین های دخترم رو تو یه جعبه خوشگل نگه میدارم
اولین کلاه اولین دستکش اولین پستونک اولین کفش اولین شمع تولد
نه که وقتی بزرگ شد بفهمه چه قدری بوده و چه قدر واسش زحمت کشیدم ، که زحمتی نبوده ، مادری بوده
واسه اینکه بفهمه خالق مهربون از وقتی کوچولو بوده تا اون موقع که خانوم جوونی شده همیشه هواشو داشته ، پس از این به بعدم داره 🌈☘️💚☺️♥️

چه جالب اتفاقا منم همین کارو میکنم😍

مثع همیشه زیبا و اموزنده

مامان آنیسای عزیز یه سوال داشتم ازتون
ممنون میشم راهنماییم کنید

ما جنوب زندگی میکنیم
فردا به خاطر یه کار اداری به مدت ۲ روز باید با همسرم با پرواز بریم تهران
🔸️سوالم اینه که نمیدونم بچه رو ببرم یا بذارم پیش مامانم بمونه؟
چون کارمندم تو این مدت روزا از صبح تا ظهر پیش مامانم بوده و بهش عادت کرده ولی تا اینکه یکی دو روز پیشش باشه، تا الان نبوده
نگرانیم واسه نبرودنش بیشتر به این خاطره که بچم سرما بخوره
چون بلیط برگشتمون از تهران ساعت ۵ صبحه، میدونم اذیت میشه
بیماری و ویروس هم که زیاد شده، از اینم میترسم
از طرفی هم میگم شاید پیش مامانم بمونه بچم اذیت بشه

ایا در این سن تنها گذاشتنش به مدت دو روز میتونه باعث ایجاد آسیب براش بشه؟

اصلا نمیدونم چیکار کنم
لطفا راهنماییم کنید