من مادر خیلی بدیم گاهی حس عذاب وجدان میاد سراغم کم مونده خفه م کنه پسرم خییییلی اذیتم میکنه هم تو درسش منو پیر کرده هم بی نهایت لجبازه خواهرشو اذیت میکنه صدا جیغ ودادشون عصبیم کرده هم به شدت لجبازه
منم صبوری میکنم از یه جایی به بعد میگم پاشم فرار کنم از خونه از شدت حرصی که به من میده دستم چپم اکثرا بی حس میشه با این حال گاهی کتک نه چندان محکم در حد نیشگون میگیرم داد وبیدا میکنم سرش ولی عذاب وجدانش منو کشته چیکار کنم دوست دارم بمیرم فقط چقدر بچه بزرگ کردن سخته

مادر بدی نیستی شرایط همینه و کسی هم مقصر نیس نگهداری بچه ها تو خونه های کوچک امروزی و به دور از رفت و آمدهای خانوادگی و همبازی های فامیل و همسایه خیلی سخته، گذشت زمان اوضاع رو بهتر میکنه سعی کن آروم باشی

همه همینطوریم عزیزم تنهانیستی

و منی ک از الان غصه اینو میخورم ک ی سال دیگه وقتی دختر بزرگم میخواد بره مهد چجوری با کوچیکه کنار میان باهم🤦

منم مثل توم خیلی شدید تر رفتارای بدی مکنم من مامان خوبی نیستم واسه بچم کاش اول ازخودمون مطمئن شیم بعد بچه بیاریم😭