نقش همسر در روزهای مادرانگی، به نظر من انقدر مهمه که یه تنه میتونه حرکت و ترشح تمام هورمون‌ها رو مدیریت کنه و یه مامان فعال و سرزنده یا یه مامان افسرده و غمگین بسازه. گاهی اوقات یه پدر با جملات ساده‌ای مثل تو بلد نیستی حتی از بچه مراقبت کنی و انداختیش زمین، اعتماد به نفس یه مامان رو با خاک یکسان میکنه… مگه میشه یه مامان بخواد بچه‌اش رو بندازه زمین یا باعث بشه آسیب ببینه؟ تموم کنیم این چرخهٔ سم پراکنی رو، بدون اینکه بدونیم داریم سلامت ر‌وان یه مامان رو نابود میکنیم!

چقد خوب گفتی گریه ام گرفت، عین حقیقت بود، شوهر من اینجوره

همه تاپیکاتون درست و دلنشینه .نکته قشنگش حضور همسرتون تو اکثر لحظاتتون . برای ماهایی ک اصلا انگار ن انگار همسری هست پدری هست خیلی سخته انقد قشنگ فکر کنیم رفتار کنیم و چ بسا همون لحظات کمی هم ک هستن سمی ان😆 . خیلی سخته همزمان مادر عالی بودن خانم خونه بودن همسر بودن و خودمونم براش پدر باشیم .من بشخصه همه جا خودمم و خودن یجاها واقعا کم میارم و نتیجش میشه عصبانیتم سر بچهها .واقعا خیلی مهمه سلامت روان مادر درک شدن توسط همسر .همکاری کردنش باهات در ارتباط با بچهها

همه ی حرفات درسته عزیزم ولی مردای ما اصلا هیچی نمیدونن😭

دقیقا دقیقا دقیقا با تمام حرفات موافقم من خیلی با این حرفا اذیت شدم حتی نتونستم از بچم لذت ببرم گاهی اوقات

دقیقا شوهرم این حرفو بهم زد😔