واقعا نمیدونم روچ حسابی گفتن بهترین فاصله سنی ۳ سال هست بین بچه ها...یعنی پسر بزرگم از این رو به اون رو شده حس میکنم نمی‌شناسمش اینقدر که لجباز و حرف گوش نکن شده تا میام داداشش رو شیر بدم میاد ایتقد منو نی نی رو اذیت میکنه هر چی قربون صدقش میرم هر چی بی اهمیت میگیرم هر چی دعوا میکنم هیچ راهی جواب نمیده موندم دیگه افسرده شدم نمیدونم چیکار کنم...میاد دسشو میکشه پاشو میکشه شکمشو فشار میاره موهای منو میگیره میکشه پا میزنع تو کمرم ی کارایی...اینقدرم بخدا ما بهش توجه میکنیم که به کوچیکه نمیکنیم تازه اول راهم خسته شدم راه درست نمیدونم دیگه چیه.....خدا منو ببخشه این روزا ناشکری میکنم چون واقعا نمیکشم

خب حق داره بچه ۴ سال سوگلی خانواده بوده یهو یه رقیب پیدا کرده ..

پسر من یکسال و ده ماهش بود بعد از بیست روز شرایط رو پذیرفت بعد از سه ماه داداششو ،
ب نظر من پسرت بیشتر زمان میبره تا شرایط و داداششو قبول کنه

هنگام تعویض لباس ، پوشک ، شیر دادن ازش کمک بخواه ، مثلا بهش بگو پتوشو اروم روش بکشه ،
شبا هنگام خواب ، قصه خودشو و داداشش ک باهم میرن بازی و بیرون رو بگو

از زبون نوزاد بگو دادا خیلی دوستت دارم

براش کارتون دنیل ببره که خواهرش به دنیا اومده هم بزار ..

وقتی نوزاد خوابه کار خونه ول کن تمام توجهت با بچه باشه ، مثل قبل بیرون و تفریحش به جا باشه

والاه ما بیچاره چ بگیم ک تفاوت سنی دوسال بود سرویس شدیم حالا اول سرویس شدنته

دقیقا منم همین مشکل دارم.چند روز پیشم برنج کرده دهنش شانس اوردم خفه نشد.من دگ روانی شدم خودشم همش گریه

منم اوضام همینه بردیا خیلی اذیت میکنه

بیشتر بهش توجه کن واینکه مراقب باش بچه رو تنها نذاری اصلا

پسر من 2سالش بود دخترم ب دنیا اومد تا ی هفته تب کرد از این دکتر ب اون دکتر می بردم بعد ی سال تونست شرایط رو قبول کنه الانم بچه سوم ب دنیا اومده دخترم بی خیال ولی پسرم نه هنوز حسادت می‌کنه

😢😢😢واقعا نمیدونم پسرم قراره چه واکنشی نشون بده وقتی آبجیش دنیا اومد

سلام عزیزم دقیقا منم همین شرایط شما رو دارم تبسم ۴ سال و ۳ ماهشه شاهان ۶ ماه یعنی تبسم یکی دیگه شده واقعا درکت میکنم نمیدونم کی تموم میشه این سختی‌ها
به نظر منم اشتباه ۳ تا ۵ سال بچه آوردن باید بچه ۸ ساله بشه بعد

اومدم چیزایی ک از مشاوره ها شنیدم پیشنهاد بدم ،دیدم آدم واقعا تا تو شرایطش نباشه نمیتونه نظر بده،ولی از خدا میخوام ی آرامشی ب شما بده و هر چ زودتر مشکلت حل شه،حتما خیلی دوران سختیه..

عزیزم من وقتی پسرم خواست دنیا بیا شوهرم دخترمو برد براش لباس کفش خرید گفته اینا امیرعلی برات خریده تا ۱۰ روز اول اصلا خونه نبودم که بخواه حساس بشه وقتی اومدم خونه کلا پسرم گذاشتیم کنار همه حواسمون برا دخترمون هسته حتی الان شده شوهرم وسیله میخره میگه اینا امیر علی برات خریده خداروشکر زود کنار اومد مثلا میگم داداشت ببر اتاق بازی کنین میبره سرگرمش میکنه یا مثلا میگم حواست باشه به داداشت من میرم تا سر کوچه قشنگ مواظبش

دقیققااااااا وضعیتت عین منه والا منم موندم چطوری رفتار کنم خودم که دیگه حرف عادیمم با داد شده بس عصبی شدم

این طبیعی ۶ماه تا ۱سال طول میکشه که بچه بز گتر به خودش بیاد.به بزرگه توجه بی اندازه نکنید. میاد موهاش می‌شه بگو عه نگا چقدر قشنگ موهاش فقط گول بزنید من دختر کوچیکم دوروزه بود خواب بود رختر بزرگم رفت عقب عقب بعد یک دفعه دوید خودش پرت کرد روی نوزاد مهمونم داشتیم جاریم همچین جیغ کشید.من گفتم نه چیزی نیست دخترم بردم اتاق البته الان کرم میریزه اما خب بازم بچه هستن طبیعیه کارهاش

منم الان همین شرایط رو دارم
اصلا بزرگه خیلی بد شده نسبت ب قبل.۱۸۰ درجه تغییر کزده

بهترین راه حل اینه ک شبا داره می‌خوابه باهاش صحبت کنی و خودت هم بخوابونیش فقط از این تعریف کن بگو بزرگ شدی داداشی بهت افتخار کنه

من چون میدونم پسرم خیلی لجبازه نمیتونم بچه ای بیارم ک اونم ازش متنفر بشه
باید اونم از لحاظ روانی آمادگی پذیرش یکی مثل خودشو داشته باشه

نباید ک هرکی هرچی گعت گوش بدیم

دقیقن پسر منم همینطوری شده دیوونم کرده چن تار موهام سفید شده

طبیعیه عزیزم محیط جدید با وجود یه آدم جدید براش تازگی داره به مرور بهتر میشه نمیگم کاملا خوب میشه چون پسر من با اینکه یکسال گذشته بهتر شده ولی شیطنتای خودشو داره مثلا هیچی به خواهرش نمیده اگه چیزی از اسباب بازیاشو برداره ازش میگیره یا وقتی من یا باباش خواهرشو بغل میکنیم میگه چرا منو بغل نمیکنید منم دوس داشته باشید اینجوری که میگه دلم آتیش میگیره با خودم میگم حتما خیلی غصه میخوره 🤕با وجود اینکه با بیشتر توجهمون سعی میکنیم به اون باشه ولی بازم از این حرفا میزنه

بنظرم تند تند کادو بخرین از طرف نی نی بهش بدین،و حتما مهدکودک بزارینش

مگه تفاوتشون چهار سال و نیم نیست ؟