خانما بیاید بگید چقدر عمل روانشناسی قبول دارید برای تربیت بچه ،استفاده میکنید اصلا نظر بدید از چه چیزای برای تربیت بچه استفاده میکنید قوانین دارید بگید لطفا

برای تربیت بچه اول باید خودمون رو تربیت کنیم چون بچه ها بیشتر با چیزی که میبینن تربیت میشن نه چیزی که بهشون میگیم بکنن یا نکنن

به قول روانشناس قبل از اینکه بچتون رو تربیت کنید خودتون رو تربیت کنید.بچه آینه تمام نمای پدر مادر هست اون اصلا به حرفای شما توجه نمیکنه اما به رفتارشما باهم دقت میکنه و تاثیر پذیر هست.اینکه باهم چطور حرف بزنید. رفتار کنید محبت کنید بحث نکنید همه روی بچه تاثیر داره و از شما یاد میگیره

بچه کاملا ترکیبی از رفتار پدر و مادر میشه شما هرچیم مثلا بهش بگی گوشی بده بعد خودتون همش پای گوشی باشی بچه نمیفهمه گوشی بده فقط گیج میشه حتی تاثیر منفی داره
اگه عادت خوبی هست که میخوای بچت داشته باشه اول باید خودتو همسرت داشته باشید

کلا بچه مثلا یک خمیر ک پدر و مادر به اون شکل میدن حالا این شمایید ک باعث میشید بچتون چه شکلی بشه

باید درست و به موقع انجامشون بدین قطعا تاثیر گذار هستن

والا من جاریم ارشد روانشناسی هست معلم هست باهم هم خیلی خوبیم قبل زایمان و بچه ایده های خیلی خوبی برای تربیت بچه داشت ولی الان بچه اش نه اجتماعیه نه خوب صحبت میکنه بنظرم ایده روانشناسی روی همه بچه ها جواب نمیده باید دید بچه ذاتش به چه شکله

من خودم ارشد روانشناسی دارم خیلی فکر میکردم بتونم روی دخترم تاثیر داشته باشم رفتار درست بهش یاد بدم ولی خب تا حدی میشه کنترل کرد اما محیط و مدرسه خیلی قدرتشون بالاتر و تاثیر گذار تر هستن

من ک بچه ندارم نمیدونم اصن چجوری
فعلا دوره های هلاکویی گوش میدم بینم چی میشه

ببینید من اجازه میدم بچم هر کاری که اسیب بهش نزنه تو خونه انجام بده وقتی میریم خونه کسی اصلا کارای بد انجام نمیده ومیگن خوشبحالت بچت ارومه در صورتی که بچه من قبل امدن به اونجا خاک گلدونو خالی کرده رو فرش و دوساعت خاک بازی کرده طرف میگه ببین الان اگه فلانی بود میرفت سراغ گلدونام خوب این بنظرم بخاطر تخلیه نشدن بچس ولی خیلی جاها خواستم از علم روانشناسی پیش برم دیدم باعث بی دستو پا شدن بچه میشه