کیا به بچه دوم فکر میکنن؟
من عاشق رابطه خواهر و برادریم،میدونم بچه هامو طوری تربیت کنم که همیشه مثل کوه پشت هم باشن،عقیده من اینه یا اصلا بچه دار نشم یا اگر ش م باید دومی هم بیارم
ایتم بگم از لحاظ جسمی و روحی داغونم اصلا توان بچه داری ندارم،انا خیلی به بچه دوم فکر میکنم،شما جای من باشید چیکار میکنید؟

چای شما باشم
فعلا صبر میکنم تا اولی بزرگ بشه
خودمم یکم جون بگیرم ک توان بچع داری داشتع باشم
و در آخر تصیمیمم رو قطعی میکنم ک واقعا بیارم بچع دوم یا نه

من ۱۰سالم فک نمیکنم ب بچه دوم شرایطشم ندارم همین اولی خیلی باید بهش رسیدگی کنمو کاملاً باید تامینش کنم از لحاظ همه چی

منم اصلا توان ندارم نه حوصلشو دارم نه اعصاب
جون و انرژی برام نمونده
ولی گاهی به تنهایی اراد فکر میکنم و ناراحت میشم
اخه پسرم هیییچ بچه ای دور برش نیس همه ادم بزرگن😞

من که بادوازده سال اختلاف آوردم اگر اولیم بود الان نمیوردم چندسال بعد حاملگی خودش یه چالشه بچه کوچیک هم که میخواد دنیاروتازه بشناسه سخته دوتارومدیریت کرد

آفرین که به دومی هم فکر میکنی
به نظر من تک فرزندا خیلی گناه دارن😢

عزیزم‌منم خیلی ب بچه دوم فکر میکنم ولی برنامه ریزی شده اذیت تورم کمتر میکنه مثلا من تصمیم دارم خدا بخواد دخترم ۳ ساله شد یکی بیارم ک تا مهد رفتن دخترم اون یکی ام حرف زدن یاد بگیره

دیگ بچه بی بچه خودم خاهرشم باباش داداشه😂😂
واقعا من قبل پسرم عاشق بچه بودم و همیشه میگفتم یا سه تا یا دوتا بچه باید داشته باشم ولی پسرم بلایی سرم میاره ک توبه کردم😂🥲💔

منم اگه زودتر بچه دار میشدم حتما دومی رو می آوردم ولیکن اعصاب و روان تعطیله بعدشم سنم بالاس ریسکه برای حاملگی خدا یار و یاور دخترم هس مطمئنم

رابطه خواهربرادری خیلی قشنگه
خواهروبرادر کوچیکام فاصله سنی شون یکسالونیمه انقد باهم خوبن الانم یکیشون هشت ونیم سالشه یکیش ده سالش شده وابسته همدیگه ان هرچی خوراکی میخرن بفکراون یکیشونم هستن😍میبینمشون دلم دومی رومیخواد ولی جلومومیگیرم😄

من دوس دارم بیارم اما شرایطش نیس نمیشه

منم فک میکنم ولی نه الان ان شالله بعده تولد ۵ سالگیه دخترم استارتشو میزنیم😅

وای الان ن من پسر اولم 4سال بزرگتره ولی با اومدن بچه دومم پسراولم خیلی اذست ودعوا وکتک زدم اعصاب نمیمونه بمیرم برابچم

هیچوقت و به هیچ عنوان به بچه دوم فکر نمیکنم ،به نظرم هرچقدر هم بتونی یه بچه رو تو این زمونه از هر لحاظی تامین کنی بازم کمه پس دیگه جایی واسه دومی نمیمونه

من شوهرم چند روزه صحبتش رو میکنه ک بیا دومی رو هم بیاریم ولی من توانش رو ندارم چون خودم تنهام

بنظر من چون تجربشو دارم میگم اولی رو سه چهارساله کنید بعد اقدام ب دومی من یکی ک پدرم دراومد دهنم سرویس شد دختر اولیم دوسال و یکماهش بود من دوقلوهارو بدنیا اوردم یعنی جهنم اومد جلو چشمام تازه یکم راحت شدم بچه اول تا سه سالکی نیتز شدید ب توجه و مراقبت داره با فاصله کم هم زندگی بچه اول سخت میشه براش هم دهن مادر گ.ا.ی.ی.د.ه.میشه من تجربه کردم

عزیزم منم خیلی دوس دارم رابطه بچه هام با هم خوب باشه ولی الان واقعا زوده از نظر من کم کمش دیگ دو سال و نیم یا سه سال فاصله داشته باشن ک هم بدنت اوکی باشه هم بچه اول ی خورده شرایطش بهتر بشه
حتما باید از شیر و پوشک بگیری بعد اقدام کنی
چون در غیر این صورت خیلی اذیت میشی

ببخشیداینو میگم وقتی ازلحاظ جسمی و داغونی،هم خودت اذیت میشی هم اون بچها،هروقت اوکی شدید چه اشکالی داره ولی فعلا اینکارو نکن گلم

وای ن تروخدا نکنید اینکارارو هم بچه گناهداره نیاز ب اغوش مادر داره تواین سن و شما هم از لحاظ روحی وجسمی هنوز تغییری نکردین

منم جسمم یاری نمیکنه دارم تقویت میکنم تاسال بعد دومی انشاالله

وای نه من اعتراف می کنم همین یکی روبزرگ کنم شاهکارکردم

دومی رو پامه 😁

منم همین طورم با اینکه دست تنها هستم و خیلی خسته میشم ولی خیلی به بچه دوم فکر می کنم ولی می ترسم فعلا اقدام کنم واقعا بدنم توانشو نداره کلی هم دندون خراب دارم که باید درست کنم ولی خب دوست ندارم در کل فاصله بین بچه هام زیاد باشه