۱۳ پاسخ

شما چرا انقدر اصرار دارین به زور بگین حرف تون درسته
مام تحصیل کرده هستیم و خودمون تحقیق میکنیم.. چرا انقدر اصرار دارین که ما ابلهانه داریم مقاومت میکنیم..
خودتون رو همه چیز دان و "ما" رو درمقابل خودتون و حرف دکتر هاتون که اسم شونم نمیگین میدونین.
خب اسم شونو بگین مقاله هارو هم بگین ما هام بلدیم بریم از مقاله مطلب دربیاریم، تشخیص بدین درسته یا غلط.. موهامون تو راه مقاله نوشتن و پایان نامه نوشتن سفید شده. همه رو بیسواد فرض نکنین دوست عزیز.

چرا انقدر محکم حرف میزنین وقتی یه منبع موثق ندارین؟
همین که یک نفر هم از راه به در بشه کافیه و دچار مشکلات بعدش بشه
لطفا سبک زندگی و تغذیه تون رو برای خودتون نگه دارین

واقعا برنامه ماهواره رو قبول دارید بعد این همه پزشک معروف داخل و خارج ایران میگن شیر و لبنیات روزانه نیازه
مخصوصا تو این الودگی هوا قبول ندارید؟

قطعا هرمادری چشم بسته نباید حرف یه مادر دیگه رو قبول کنه حتی حرف یک دکتر هم نباید قبول کرد و باید تحقیق کرد از چندین جا و از چندین دکتر پرسید

انشالله هرمادری خودش بهترین تصمیم رو بگیره

دختر من الرژیک هست . من واقعا موندم چ چیزای مفیدی بهش بدم همش فکر و خیال و دکتر . احساس خودمم میگه لبنیات گاوی خیلیم جالب نیستن . محلی باشه بده؟ یا پاستوریزه؟؟؟

بله شیر به تنهایی کافی نیست تو کشور ما و ویتامین دی هم ضروریه

منم قبلا از طریق یه پیج که خیلی مطالبشون قبول دارم با این موضوع اشنا شدم
اون میگفت شیر اسیدیه و اسیدی بودن خودش مانع جذب کلسیم میشه

عزیزم وقتی مخاطب داری گروهی داری یا فالوری داری باید اگه مقاله علمی میگی صرف ازاین جهت که مخاطب داری منبعشم بگی

روزی یک لیوان شیر پاستوریزه پرچرب بااااااید بخوریم

ولی پسر من که کمبود کلسیم داره زیر نظر پزشکش باید شیر و پنیر و کره مصرف کنه

بله درسته

لبنیات خالی بدون ویتامین دی مصرف زیادش بده بگی بهتره وگرنه ک با ویتامین دی فعال کلسیم جذب میشه

اصلا شیر گاو بشدت مصرف و جایگیزین اینا خرما بهترینه ب عنوان کلسیم

جایگزین کلسیوم چیه ؟
فقط شیر گاو مضره ؟

سوال های مرتبط

مامان آواز مامان آواز ۲ سالگی
تاپیک دوم: صحبت‌های روانشناس
روانشناس گفت: از دو سالگی به بعد بحث فرزندپروری خیلی جدی‌تر میشه. اینکه من مدام در حال بازی با آواز باشم، اصلا درست نیست؛ چون دارم اونو یه بچه وابسته بار میارم. بچه‌ای که بدون حضور مادر حتی نمی‌تونه بازی کنه، در حالی که یک کودک دو ساله "باید" بازی کردن به تنهایی رو بلد باشه. بهم گفت اگر از الان این وابستگی رو کنترل نکنم، آواز همینجور عادت میکنه و روز به روز وابسته‌تر میشه. که خب این مساله در دوران تحصیل واقعا دردسرساز میشه و اصلا به نفع بچه نیست.
در کنار موضوع وابستگی و عدم استقلال بچه، که خب مسائل بسیار مهمی هستند، این نکته هم هست که تا کی میخوام فقط یک مادر باشم و مدام در حال رفع نیازهای بچه؟ من به عنوان یک انسان حق زندگی دارم، و باید یه تایمی رو برای خودم داشته باشم.
حرف‌های روانشناس برای من یک تلنگر بود. چون هیچوقت فکر نمی‌کردم وقت‌گذرونی و بازی بیش از حد با آواز، ایرادی داشته باشه. به نظر من ایرادش فقط این بود که وقتی برای خودم نداشتم و خب قبول کرده بودم که باید با این مساله کنار بیام. ولی هیچوقت فکر نمی‌کردم این کار به ضرر بچه‌ام باشه. تازه کلی به خودم افتخار می‌کردم که مادر خوبی هستم و همه وقتم رو دارم میذارم برای بازی با بچه‌ام !!!

خب حالا چکار کنیم؟ تاپیک بعد میگم.