مامانیا پسرم من ماه دیگ ب امیدخدا میشه ۳سالش
خیلی عصبیه ،همش کلافس چن وقته خوب غذانمیخوره همش میگه حوصلم سررفته
خونه هرکی برم از۶ب بعد بهونه گیری میکنه
خیلی دلم براش گرفته🥲😞نکنه مشکل ازمنه بچم اینحوری عصبیه
راستش با وجود ی بچه دیگ نمیتونم زیاد وقت بزارم
دوروبرش بچه زیادنمیبینه اکثراخونه تنهاییم گاهی شوهرم طفلک توهفته میبرتمون بیرون خیلی دلم گرفته امشب برا یکی ی دونه پسرم😭😭

میدونی چیه؟؟ زندگی ها اکثرا شده آپارتمانی
بچه ها بازی بیرون تو کوچه با دوستاشون ندارن
هم امنیت کم شده هم اینکه دیگه باب نیست بچه ها برن تو کوچه بازی
بچه هم انرژیش زیاده نمیتونه تخلیه کنی عصبی میشه. حوصلش سر میره
من خودم بچه بودم همیشه با هم سن های خودم تو کوچه بازی می‌کردم
شما هم بچتو ببر خانه بازی. یا مثلا کارگاه مادر کودک شرکت کن‌.کاردستی درست کنین. برین پارک. اگر حیاط دارین تو حیاط توپ بازی کنین‌.

سخته دیگه برا همین میگن فاصله زیادترباشه بهتره

دختر من از نظر خورد خوراک بهتر شدع ولی لجباز بود لجبازتر که اقتضا سنشه و براش وقت میزارم باهم میرقصیم بدو بدو دخترکوچیکم که خوابه نقاشی ظرف میگم بیا بشوریم تا مشغول بشه

دقیقا به خاطر بچه دومته منم تا شش سالگی بچه اولم انقدر باهم خوب بودیم و بیرون میرفتیم بعد که بچه دومم اومد خیلی ازش دور شدم

دختره من سه سالو نیمشه،پسرمم یه سالشه،بعده بدنیا اومدنه پسرم یواش یواش بهونه گیر شد و لجباز،پسرمم خیلی میزنه،روزایی ک مهد کودک میبرمش هم وقتش پر میشه هم وقتی میرسه خونه خوابش تنظیم میشه میخوابه و سرحال، ت خونم تلویزیونو روشن نمیکنم،اوایل از صبح ت شبکه پویا بود تا وقتی بخوابه،گفتم بهش برقا رفته دیگه کم کم یادش رفت تلویزیونو،کل اسباب بازیاشونو میریزم وسط سرگرم بشن بازی کنن،اگه شرایطتشو داری ببر مهد،من یه موقه هایی پسرمو میبرم با خودم یه موقه هایی میذارم خونه مامانمینا