خیلی برام سواله اینها که بچه کوچیک دارن میگن بچه دوست داریم اقدام کنیم چجوری زندگی میکنن؟ ایا فقط بچه دوست دارن یا واقعا توانایی روحی و جسمی و مالیشم دارن؟
انقدر دغدغه‌های مربوط به بچه منو اذیت میکنه که واقعا حالم بد میشه
اینکه چرا الان پاش سوخته و مشکل کجاست
اینکه الان این دارو رو مجبورم استفاده کنم مجازه یا نیست
اینکه این شیر الان بهش نمیسازه باید چی جایگزین کنم
اینکه چرا خوب غذا میخورد الان نمیخوره...
و...‌
واقعا اذیتم از اینکه نتونم درست عمل کنم و همه چیز به درست‌ترین حالت پیش ببرم...

مامان های کمالگرا اینجورین
منم همینطورم دوست دارم همه چی صد باشه

من زیادی حساسم اصلا هم نمیتونم تصور کنم دوباره باردار بشم .
منم مثل شمام

حرف دل من🤭😐

واقعا منم موندم من همین الان میگم در حق پسرم بد کردم آوردمش این دنیا که همش رو به نابودیه...من خودما مسوول می‌دونم وقتی گاهی دارم براش غذا آماده میکنم و واقعا نمی‌رسم بیا پیشش بشینم یه لحظه برا اینکه سرگرم شه تلوزیون روشن میکنم اینقدر عذاب وجدان میگیرم...قبلا مامانایی که گوشی یا تلوزیون میذاشتن بچه ببینه خیلی ناراحت میشدم همش میگفتم من نمیزارن ولی الان برا تلوزیون گاهی مجبورم و خیلی از این بابت ناراحت میشم ...میگم من بچه آوردم من خواستم باید تمام وقتما براش حوصله خرج بدم باید باش خودم بازی کنم...مادر یعنی صبوری فداکاری ایثار کامل

چون براشون مهم نیست بچه اول چطوری بزرگ میشه و هیچ شوری هم نمیزنن. ماها داغون میکنیم خودمونو سر یه بچه

یه بلاگره پسرش ۹ماهشه خودش ۵ ماهه بارداره خودش میخواست نه یهویی ها
منم اگر شرایطشو داشتم اگر همسرم راضی بود حتما اقدام‌میکردم
دوس دارم بچه اصلا این مدلی نیستم

هر چی بچه بیشتر حساسیتا کمتر 😂

وای واقعا....من نمیدونم چه جونی دارن ک با ی بچه کوچیک باز میگن بچه
شایدم کمکی دارن شایدم سخت نمیگیرن و حساس نیستن سر بچه و مسائل مربوط بهش