یه تصمیمی گرفتم بعد لنا دوس نداشتم بچه ای دیگه ای داشته باشم فک کردن بهش باعث میشد عذاب وجدان بگیرم حاملگیم پرخطر بود وخیلی سخت همش استراحت مطلق بودم اما ازدیروز تصمیم گرفتم یه اجی یا داداش برا لنا بیارم بچم تنهاس خیلی سختشه همسرمم ازخداش بود میگف سریع بریم توکار دومی گفتم چقدهولی لنا یکم بزرگ بشه بعد

اصلا فعلا به فکر بچه نباش .من اولی رو اوردم .سر دومی اصلا نفهمیدم چی شد .با ی بار اونم من نفهمیده بودم همسرم خیلی میگفت ولی من میگفتم ن .میخواستم سقط کنم فهمیدم دوقلوعه و دیر شده .الان واقعا از نظر جسمی و روحی ک خودم داغونم .شوهرمم از نظر مالی بهش فشار میاد اعصاب و اخلاق شده زیر ۱۰۰ نمیشه بهش بگی بالا چشمت ابروعه .تمام اخلاق های بدش بدتر شده .تو این جامعه با این اقتصاد فقط یدونه اونم بخاطر بستن دهن مردم بخصوص خانواده شوهر .

بزار بشه دوسالش بعد بیار دومی رو اگه تو سن پایین تر بیاری به بچه اولی ظلم میشه چونکه درست اونجوری که باید نمیتونی بهش رسیدگی کنی

اره یدونه بچه واقعا کمه منم دوتا دوس دارم شاهان ۲ ساله بشه ایشالا واسه دومی اقدام میکنم

عزیزم بزار بچت یکم بزرگ بشه چون گناه داره باردار بشی نمیتونی قشنگ بهش برسی بچه تا دوسالگی بچه به مراقبت مادر نیاز داره