من بچم از روز اول سینه نمیگرفت و تقریبا یک ماه طول کشید تا سینه بگیره و طول این مدت من همش باشیردوش بهش شیر میدادم تقریبا روزی دو تا سه بار بقیش شیر خشک میخوردچون شیرم هم کم بود هم بچم سیر نمیشد الان تقریبا دو هفته ای میشه تا میارمش نزدیک سینه اینقدر گریه میکنه که نگو دیگه اصلا نمیگیره دیگه با شیردوش هم شیرم خیلی کم شده همه بهم میگن دیگه شیر بهش نده و خودتو و بچه رو اذیت نکن از بس گریه میکنه الان دوروزه اصلا شیر خودمو نخورده به نظرتون تصمیم درستی گرفتم نمیدونم چرا عذاب وجدان دارم با اینکه تمام سعی خودمو کردم

عزیزم برو پیش مشاور شیردهی دوستان میگفتن خیلی خوبه

چقد شما حرف منو زدید دقیقا داستان منو دخترمه فقد با این فرق ک شیر من زیاد بود اولاش نتونستم خشکش کنم ک بعد ی ماه سینمو گرفت دخترم دوبارع الان نمیگیره براش میدوشم تو شیشه میدم اونم بازی بازی میخوره

عزیزم خداروشکر کن که شیشه میگیره من اصلا شیشه بهش ندادم از دوماهگی نا الان یه سینمو نمیگیره ارزو دارم وداشتم که شیشه بگیر چند نمونه هم امتحان کردم نشد حالا وزنش کمه دکتر بردم میگه با قطره چکون بهش بده حالا شما ناراحتید پس من باید چکار کنم بخدا شدم به روانی ازبس اعصابم خورده

من انقد سر شیر خودم نخوردن پسرم اذیت کردم خودمو
پول برای مشاور شیردهی دادم
مرکز بهداشت جلوی مامای اونجا حتی تلاش کردم
نشد ک نشد
افسردگی گرفته بودم
اما ب حرف خانواده گوش دادم و کلا دیگ بیخیال شدم
الان میگم واقعا چیزی نبود ک انقد خودمو،بابتش اذیت کردم
من تموم تلاشمو کردم ولی نشد
برای ترک دادنش از شیشه هم باید گریهدهای بچمو تحمل میکردم و میزاشتم گشنگی بکشه تا سینم رو بگیره ب کفته ی مشاور شیردهی
اما نتونستم سختی بچمو ببینم چون عادت کرده بود
پس بیخیال شدم
خودتو اذیت نکن عزیزم
اونایی ک عذاب وجدان باید بگیرن مادر هایی هستن ک از قصد این کارو میکنن تا ب تفریح و بیرون رفتن هاشون برسن
ن ما ک دست خودمون نبوده