۵ پاسخ

چندتا نی رنگی بذار جلوش با یه قوطی شیرخشک سرش سوراخ کن بده دستش که ردش کنه ازش البته اگه بتونه بشینه
توپ رنگی بریز جلوش
عروسک یا ماشین چراغ دار براش بگیر

خدا صبرت بده. هر چی بزرگتر میشه سخت تر. من وسایل پلاستیکی آشپزخونه میریختم جلوش

ببخشید ولی خندم گرفت که میگی چیزی میبینه خم میشه برداره

خودش میشنه؟

عزیزم به شکمش کن جلوش اسباب بازی بزار
اسباب بازیای چراغ دار
اسباب بازیای کوکی سرگرمشون میکنه
تو روروعکم ک هست براش اسباب بازی بزار رو مبل ک بره برداره

سوال های مرتبط

مامان 😍ستیلاوسلما😍 مامان 😍ستیلاوسلما😍 ۵ سالگی
✅ زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم،
در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و...

🔹اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم.
وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم.

🔸چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم.
خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند

🧡 @maadar_khoob