سلام دوستان عزیزم..از نظر روحی و جسمی حالم اصلا خوب نیست..روحی اینکه شوهرم درکم نمیکنه..البته از اول بهش رو داده بودم و خودشم آدم بد جنسیه...مثلاً اموقعی ک نیاز دارم اصلا نازم نمیکنه میگه پررو میشی دیگه حساب اش رو بکشید..از نظر جسمی هم پسرم خیلی کنجکاو هست و کل طول روز دنبالشم...خیلی خسته ام...همدمی ندارم...شبا اینقدر فکرم درگیره ک احساس میکنم سرم سنگین شده همه اینا بی اعصابم کرده ک باعث میشه با پسرم بدرفتاری کنم...بخدا من مادر بدی نیستم ولی فشار زندگی خیلی زیاده...شبا ک پسرم میخابه همش گریه میکنم ک چ رفتار بدی داشتم ولی خدامیدونه حالم گرفته...شوهرم اصلااا چیزی ب عنوان درک نداره..نمیتونم دکتر چیزی برم...بنظر شما چیکار کنم حالم خوب بشه.... احساس میکنم ناز نیستم چون شوهرم این ها رو بهم تحمیل کرده...چیکار کنم به آرامش برسم..خواهش میکنم جواب بدید...برا پسرم دارم میمیرم

واااای ک چقد منی تو.
شوهر منم ی بچه ننه ی پروعه
اعتماد ب نفس مو کشته اصن

ببين تو نميتوني كسي رو عوض كني تو فقط ميتوني خودت تغيير بدي پس صبح بعد صبحانه يه فلوكسيتين بخور با آرامش واسه خودت آرايش كن و به خودت برس با پسرتم هم پا شو فكر كن كه تو ام بچه اي تا خودتم آروم بشي من يه مدت خيلي عصبي شده بودم يه ورق فلوكسيتين گرفتم همشم نخوردم چند روز خوردم روال كه شدم ديگه نخوردم

اعتماد بنفست رو بالا ببر...خیلی هم نازی..منتها همسرت لیاقت نداره....ولی با تموم خستگی ها سعی کن تا جایی کخ میتونی رو بچت صداتو بلند نکنی...کاملا بهت حق میدم....ولی بچه که نمیدونه..از بچه ی دوساله نباید توقع خاصی داشته باشیم....متاسفانه درک نکردن همسرت باعث شده روحیتو ببازی و سر بچت خالی کنی....شما هم به همسرت رو نده .تا بفهمه حساب کار دسته کیه

شوهرت باید اخلاقش عوض بشه

بنظرم در مورد شراطتت با همسرت صحبت کن..همه اینارو منطقی و در آرامش واسش توضیح بده