سلام خانوما خوبید
من پسرم 7روزه شده تا الان مامانم ابجيم پیشم بودن الان دیگه ميخوان برن من خيلى ميترسم اصلا نميتونم به تنهايى تو خونه با يه بچه فكر كنم شوهرمم مثل خودم بچه دارى بلد نيستيم شب گريه كنه چیکار کنم تا الان شب گريه ميكرد خواهرم تا صبح نگهش داشته

ب نظرم برو پیش خانوادت...واقعا سخته تنهایی سخته بخصوص اگه شوهرت هم از صبح تا شب سرکاره

والا باید دل داشته باشی وصبر

یاد میگیری من مامانم تا سی روز نگهداری کرد اخر گف خودت باید از پسش بربیای رفت منم دوروز برام سخت بود الان مث ی زن هفتاد سالع بچه داری میکنم نگران نباش یاد میگیری

منم مثل خودت، بعد ۷روز همه کار کردم، سخت هست اما میگذره

یطور شده الان ب هیچکس اندازه اونم چیزی نمیدونه اصلا بغلشم نمیکنه حتی کوچک بچه میترسه
همه اولش اینطورن کم کم بهتر میشی ان شاءالله میشی ی مادر نمونه برا گل پسرت خدا حفظش کنه

اصلاااا نترس به خودت استرس نده بچه خودت اول و آخر تمام مسئولیتش گردن تو
فوقش ده روز یه ماه دوماه اصلا برات نگه‌میدارن کمک میکنن بالاخره اونام کار و زندگی دارن
منم مثل تو هم سنم کم هم زایمان اولم اونم با کلی سختی مامان منم ده روز پیشم موند خواهرم ندارم بعد رفتنش شب اول که با بچه فقط خودم بودم و خودم خیلی استرس داشتم میترسیدم نه لباسش می‌تونستم عوض کنم خیس میشد تا صبح پارچه میزاشتم زیر لباسش چون نمی‌تونستم کم کم عادت کردم یاد گرفتم قطره نمی‌دادم میترسیدم خفش کنم ولی الان انگار که ده تا بچه بزرگ کردم اصلا نگران نباش سخت بگیری سخت میگذره فکر و خیالت آزاد کن

خب 10روزم توبرو خونه مامانت