بچه دوستم سه سال و هشت ماهش هست جمله های ساده رو پشت هم میگه مثلا میگه عروسکم گم شده زنگ بزن پلیس بیاد پیداش کنه . یا میگه اشپزی کنیم همه چی رو کامل میفهمه دست ورزیش خوبه خیلی بچه پر مهارتی هست تا ۱۰۰ بلده بشمره رنگها و حیوانات رو بلده خوب پازل درست میکنه نقاشیش خوبه ژیمناستیک و سفالگری هم میبره اونم خوبه با بچه ها خوب بازی میکنه ارتباط میگیره هیچ چیز غیرعادی نداره اینم بگم پدرش دو هفته خونه است دو هفته جای دیگری کار میکنه این و مادرش تنهان مثلا میگه کی بود چی بود زنگ زد اتش نشانی اومد و ... ولی مثلا داستان نمیگه اما شعر بلده بخونه ولی مثلا بگی از صبح چی کار کردی جواب نمیده یا کلا کم حرف میزنه تجربه دارید چه کار باید بکنه ؟

وااااا خب الان مشکلش چیه ؟

چرا پدرو مادرا اینقدر پرتوقع و کمالگران🥺
البته یکیشم خود من

پسر منم همینه و دارم میبرم گفتاردرمانی خیلیا ممکنه بگن مشکلی نیس ولی دلم میخواد ارتباط گیریش با بقیه بالا بره و از بچه های دیگه جا نمونه. خودم اینجوری بودم کم حرف و خجالتی بعضی جاهای حساس و موقعیتای حساس از زندگی جا موندم دلم نمیخواد بچم اینطوری بشه مخصوصا این دوره که بچه ها خیلی با نسل ما فرق دارن حداقلش اینه که اتفاقی هم نیفته و بچم بازم مثل خودم بشه ولی دیگه پشیمون نیستم که کاری براش نکردم و تلاشمو کردم براش

دختر منم اینجوریه با مشاور حرف زدم گفت بهتره گفتار و کار درمانی ذهنی ببری

این که خیلی خوبه پس بچه منو داشت چیمیگفت برای تعریف کردن هم شروع کنه تعریف کردن کارهای روزمره تا بچه یاد بگیره مثلا پروسه دسشویی رفتن دو سه روز بعد پروسه حمام رفتن

نگاه عزیزم مشکلی نداره فقط باید بره تو جمع بچه ها بزارش بره مهدکودک یا کارکاه های رشد و خلاقیت تا تو جمع همسناش باشه اوکی میشعه بعد چند ماه

کاملا نرماله اون بچه کم حرف و طبعش اینه ک کم حرف بزنه وگرنه تومکالمه مشکلی نداره

چطوری عزیز دل خودت چه خبر ؟

هیچ کاری نیاز نیست بکنه. بزرگتر بشه بهتر میشه. بچه ها با هم فرق دارن توانایی و شخصیت شون هم با هم فرق داره

اینم بگم هر چی بگی تکرار میکنه و بعد میبینی. اون کلمه رو یاد گرفته ها. ولی خیلی حرف نمیزنه و پشت هم حرف نمیزنه و داستان نمیگه