دوستان همه میگن بچه‌ات خیلی بد عادت مقصر رو هم خودم می‌دونن بچه‌ام به جز خودم پیش هیچکی نمیره لجباز وسیله‌هاشو به هیچکی نمیده بچه‌ها رو می‌زنه چنگ می‌ندازه میریم خونه کسی اصلاً آروم و قرار نداره همش بغل منه یکی باهاش حرف می‌زنه یا صداش می‌زنه انگشتشو می‌ذاره دهنو محکم فشار میده و جیغ می‌زنه

امان از دست مردم تا چیزی میشه مادر بیچاره رو مقصر میدونن بچه تو هر دورانی ی جوره مطمئن باش به مرور درست میشه

اطرافیان حرف زیاد میزنن بخوای ب همه حرفاشون توجه کنین دوروز دیگم بمیری باز مقصرت نمیکنن چرا مرد بچش چی پس ول کن اونارو میدونن دست خودت نیست حرف ناخودآگاه تاثیر میزاره ولی ب کوچه چپت بگیر چند بار عادتت میشه یا جوابشونو بده ک دیگه چیزی نتونن بگن

وای بچه منم همینه انقدم حرف میشنوم سر این موضوع
البته برا طرف شوهرم اینجوری میکنه طرف مامان خودم اینجوری نیس من احساس میکنم از اونا خوشش نمیاد اصلا اروم نمیگیره همششش گریه میکنه اونا رفتنی اروم میشه

عزیزم بچه است .به مرور درست میشه .هر می میگه مقصر تویی بگو عب نداره بزار مقصر باشم در عوض به بچه ام آرامش میدم با بودنم کنارش .بهش محبت کن تا لج بازی به مرور کم شه.چیزیو به زور ازش نگیر .وسیله بده باباش بعد با مهربانی از باباش بگیرش تا ببینه و یاد بگیره

وابستگی شدید اینجور شده سعی کن تو شلوغی ببرش و بنظر من از یه مشاور مشورت بگیر ک چطور عاداتشو کمرنگ کنی براش

پسر من اصلا بهم وابسته نیست نه به من نه پدرش.میریم یجایی اولش شاید غریبی کنه ولی خیلی زود با بقیه جور میشه و اصلا بهانه منو نمیگیره برعکس من واسه این موضوع ناراحتم.میگم نکنه منو نمیشناسه یا دوسم نداشته باشه.همش فکر میکردم شاید برای سنش زود باشه ولی خب الان پیام شمارو دیدم و نگران تر شدم

بخاطر اینه تو جمع نبوده زیاد

بچه ها تا دوسالگی اضطراب جدایی دارن و بی تاثیر نیست این مورد

حتی میرم دستشوییم با هم میریم من و پسرم 😞

یعنی ممکنه یه روز این عادت‌ها رو کنار بزاره