خداروشکر که امروز هم گذشت امروز پسرم رو صبح بردم بیرون جدیدا اصلا دوس نداره تو کالسکه بشینه منم اصراری نمیکنم ولی کالسکه رو میبرم که اگر خسته شد بزارمش توش یعنی بایه دست دسته پسرم رو میگیرم با دست دیگه کالسکه رو هل میدم پسرمم مدام جیغ میکشه که کالسکه رو ول کن وسط خیابون دنبال من بیا .میریم تو پارک بچه های بزرگ داره پینگ پونگ نمیدونم شایدم اسمش این نیس بازی میکنن مدام جیغ میکشه توپ اونارو میخاد .خلاصه با هزارو یک بدبختی پروسه بیرون تموم میشه و با گریه و زاری برمیگردیم خونه بیرون یه اتفاقاتی میفته که همه برمیگردن به ما نگاه میکنن چون همش میگه دنبالم بیا البته با جیغ همش یه چیزی میخاد با جیغ همش دنبال یه بچه ای میخاد بره با جیغ ....تو خونم وضعیت همینه ....این روزا خسته ترینم هم روحی هم جسمی

هرگز تنها پسرمو بیرون نبردم.
فقط و فقط دوسه بار برای واکسنها
خیلی سخته خیلی

دقیقا منم تو همین وضعیتم مدام میگه بریم تواتاق باید باش بازی کنم کل اتاقو میریزه بهم یا میگه بغلم کن عملا تا بیداره من هیچ کاری نمیتونم بکنم وقتیم میخوابه انقدخستم که نمیتونم تکون بخورم

ماهم همین مشکلوداریم گلم تازه من پسر کلاس اولی دارم
دیگ دفترکتاب سالم نمونده پسرمم حساس تازه بهترشده ی دست گریه میکنه بچم بیرونم همش میگم دیگ غلط کنم بازمیرم🤣