من عادیم بنظرتون؟
دیروز خونه پدرم همه نوه ها باهم بازی میکردن...من همش حواسم به دخترم بود کسی اونو نزنه یا اتفاقی واسش نیفته..ولی نمیشد کلا چشمم به اون باشه بابقیه حرف نزنم یا کاری نکنم..
گاهی بچه های بزرگتر وسیله ای که برداشته بود ازش میگرفتن یا زور میگفتن...
حالا ناراحتم میگم واسه روحیه بچه بد نیست اینا

ب نظرم زیاد سخت میگیری عزیزم. همیشه نمیشه مواظب بچه باشی باید بتونه از حق خودش دفاع کنه در آینده میخاد بره مدرسه اونجا ک نمیتونی همراهش باشی

نه بنظرم گاهی باید کامل خودمون بکشیم کنار تا بچه خودش بتونه با شرایط خودشو وفق بده و بتونه نیازشو و وخواستشو براورده کنه ،
ولی خب باید دوررادور حواسمون باشه ب خودش یا کسی اسیب نزنه،
اینکه دایم بخایم مراقب باشید فکر کنم واس ایندش خوب نباشه،ب قول روانشناسا اونوقت میشیم مادران هلی کوپتری

تو دقیقا عین منی هرجا میرم هیچ لذتی نمیبرم چون فقط دنبال پسرم هستم و هواسم ب اونه

پسر‌ من‌ وقتی. میرم‌ خونه‌ بابام‌ باید‌ حواسم بهش‌ باشه‌ کسی‌رو نزنه‌‌

بزاریم بچگی کنن تو عالم بچگی تجربه های تلخ و شیرین رو‌خودشون درک کنن لازمه طعم تلخ زور شنیدن و کتک خوردن رو بفهمند تجربه شیرین از خودگذشتگی و آشتی کردن با هم بازی شونو خودش درک کنن خودشون تصمیم بگیرن

والدینی که اجازه نمیدن بچه هاشون تجربه تلخ از دست دادن رو حس کنن بچه های ضعیفی رو بار میارن که خوده بچه در آینده عذابش رو میکشه
ما همیشه نیستیم همیشه نمیتونم مراقبت کنیم

خواهر من از شما بدتره دخترشم ایقد بد بار اومده که نگو با اکثرا نمیسازه خواهرم همش دنبالشه اصلا ما دوتا خواهر به خاطر دختراون نمی‌تونیم راحت کنارهم بشینیم

منم اینطوریم فکر کنم دلیلشم اینه که مدل شخصبت بچه من باعث شده

اگه بزرگترن باید حواست باشه، ازش میگیرن ناراحتی نداره، داره یاد میگیره اوضاع غیر خونه چجوریه، بقیه بچه ها چیکارا میکنن. مواظب باید باشی آسیب فیزیکی نخوره حرف زشت و کار زشت نبینه، ولی بازی و اسباب بازی گرفتن و ندادن و اینا خیلی طبیعیه و باید اتفاق بیفته، روحیه شون باید با جامعه سازگار باشه، بفهمن دنیا همیشه به کامشون نیس، همه چی همیشه امن نیس. ناکامیهای کوچیک رو تجربه کنن. ما هم کنارشون هستیم که همدلی کنیم.

من همیشه بعد از اومدن از مهمونی فکرم درگیره که کاملا مواظبش نبودم.سردرد گرفتم نمیتونم بخابم.