خانماشما بچه هاتون وابسته است بهتون سن پسرمن.بچه من اصلا من باشم یا نباشم هیچ فرقی نداره براش.برای غریبه وآشناهم لبخندمیزنه میره

پسرمنم همینه و چقددددر من حرص میخورم و ناراحتم

دخترمنم همینه بغل همه میره توخانواده فقط ازیکی ازشوهر خواهرام کناره میکنه

پسرمنم به همه میخنده و بغل همه میمونه

من پسرم فقط باید خودم باشه پیش هر کسی بره در حد دو سه دیقه اینم خودم پیشش باشم اینجوری گریه میکنه بغل خودم باشه برا بقیه میخنده

پسرمن اولش بریم جایی بره بغل کسی یکم غریبی میکنه حالت گریه میگیره بعدکه باهاش صحبت میکنیم اوکی میشه زیادجایی نمیرم ک بغل همه بره ولی خب درحدخانواده هابغلشون میمونه..اماتوخونه ک باشیم فقط بایدکنارش باشیم حالایامن یاپدرش

پسر من تا من نباشم ب هیچ صراطی مستقیم نیس فقد خودم باید بگیرمش کنارش باشم

چقدخوب برو خداتو شکر کن

نه پسر من فقط با من و باباش میمونه البته این موضوع اذیت کننده اس

دقیقا مثل پسرمن از این موضوع خیلی ناراحتم