۹ پاسخ

فعلا از جای فاصله رو یه ذره کم کن
مثلا خودتون روی تخت بخوابین بچه‌ رو پایین تخت خودتون بخوابون یه مدت
وقتی یه کم فاصله گرفت جاشو بنداز نزدیک در اتاق در و همینجوری کم‌کم ببر تو اتاق خودش

همه بچه هاحسودن وقتی میبینن پدرمادرکنارهم نشستن

عزیزم الان زمان مناسبی نیست باید کوچیکتر بود این کارو میکردی یا بزاری یکم بزرگتر بشه از تنهایی و تاریکی نترسه،
ولی حالا امتحانش ضرر نداره
از خواب ظهر شروع کن با عروسکاش بره تو تخت بخوابه بعد خواب شب و شروع کن

از زمان مناسب جداکردن تخت بچه می‌پرسید.
گفتم : بستگی به سرشت کودک و فرهنگتان دارد.
سوالتان مثل این است که بپرسید که بهترین فصل چیدن میوه کی است ؟ و جوابش این است که بستگی به میوه دارد.
بعد پرسید : با این توصیف پس خودتون کی تخت دخترتون را مستقل کردید؟
گفتم جمله‌ی درستش این است که کی دخترتون خواست که مستقل شود؟
و جوابش ۸ سالگیست.
ما فصل رسیدن میوه‌ها را تعیین نمی‌کنیم.
میوه‌ها زمان چیدنشان را مشخص می‌کنند.
در دنیای روان هر چیزی زمانی دارد ، باید صبور بود.
زمانی از روان‌پزشک‌های ژاپنی پرسیدم که شما کی تخت بچه‌هایتان را مستقل می‌کنید ؟
گفتند بعداز ۶ سالگی.
گفتم در کتابهای غربی خیلی زودتر اینکار را می‌کنند.
گفت : بچه‌های ما با آنها فرق می‌کنند و فرهنگ ما نیز با آنها فرق می‌کند درفرهنگ ما وابستگی یک ارزش است و آنجا یک ضدارزش.

« آری ، کار ما در تعامل با دیگری ، تنها باغبانیست. »


👤 دکتر روح الله صدیق

الان که نمیشه. به نظرم شما جای خلوتتون رو عوض کنید. یه نیم ساعت رو برید تو یه اتاق دیگه یا سالن کارتون تموم شد بیاید رو تخت. اشکالی نداره که رو تخت نباشه

دیگه تو این سن یه پروژه خیلی طولانی و زمان بره ولی ارزشش رو داره.شروع کن برو باهاش تو اتاقش رختخواب بنداز رو زمین کنارش بخواب بعد یه مدت صبح ها قبل از اینکه بیدار بشه اتاقو ترک کن برو اتاق دیگه یا تو سالن بخواب بعد فاصله رختخواب ها رو زیاد کن یا بذارش رو تختش ولی باز خودت همون اتاق بخواب احتمالا نصف شب بیاد پیشت.در نهایت هر وقت دیدی عادت کرد و تا صبح دیگه تو رو نخواست ترکش کن.هم خودت راحت میشی هم بچه.فکر میکنی بچه وقتی تا صبح ذهنش فقط درگیر اینه که تو هستی یا نه خواب آرومی میکنه؟
فقط یادت باشه این پروسه رو خیلی با صبر و آرامش انجام بدی و با عجله کردن بهش اضطراب ندی

عزیزم ببخشیدازجیش گرفتی پسرتو؟ باهات کنارمیومد؟

اصلا سن مناسبش الان نیست و کلی از روانشانسا مخصوصاخارجیا به این نتیجه رسیدن تا هفت سال باید کنار پدر و مادر مخصوصا مادربخوابن
چون تواین سنین بچه ها درسته خوابن ولی تمام هوشو حواسشون فعاله و اگه وجود شمارو حس نکنن آرامش نمیگیرن ازفضابرای خواب آروم هم رشدشون مختل میشه هم دچار اضطراب و استرس میشن
من اینارو شخصا مستند روانشناس خارجیو دیدم

والا منم پسرم نمیزاره اصلا بغل شوهرم برم یا کنارش بشینم

سوال های مرتبط