سلام خانما یه راهنمایی خوب میخواستم ازتون، من خیلی دلم میخاد یه بچه دیگه بیارم دلیلش هم اینه که خیلی تعدادمون کمه ،دخترم نه خاله داره نه عمه،دوتا عمو و دایی داره که اونا هم قصد ازدواج و بچه دارشدن ندارن، هرجا میریم دخترم تنهاست و هم بازی نداره، ولی از اونطرف از شرایط اقتصادی و جامعه و بارداری و .... می ترسم ، الانم یجوری شده که همه مخالف بچه دارشدن هستن، شما بودین چکار میکردین؟خانمایی ک دوتا بچه دارن لطفا نظرتونو بگید ممنون

همه بزرگترین اشتباه ومیکنن عزیزم، من دخترم وقتی کوچیک بود همش باحسرت بازی بچه های عمش ونگاه میکرد،من همیشه غصه میخوردم ، خداروشکر باامدن هرکدام ازپسرام زندگیم کلا تغییر کرد،وبزرگترین سرمایه زندگیم شدن ،خدایی که اون بالاست اینقدر بزرگه که قادر به هر کاریه، مگه باید ناامید شد ازلطفش، درسته گرانیه و...،توهمه دورهاسختی بوده ، زمان قدیم هم مردم تورنج وسختی بودن، این روزا همه راحت طلب شدیم، ومدام میگیم اعصاب نداریم، مگه این طفلیا چه گناهی کردن باید تنهایی بزرگ شن توبچگی که نیاز به همبازی خواهر برادر دارن حس پشت و همراه وباید داشته باشن، آدم از فردای خودش وبچش خبرنداره آدم ازپیری و...،یکی باید باشه که کمک حال آدم باشه ،همه سختی ها رودوش یکی اونم ایا باشه یا نباشه،،

بنظرمنم بستکی به توان جسمی و روحی و اعصابی و مالی داره

بستگی ب اعصاب و توان مالیت داره

بچت بزرگ شده حتما یکی دیگه بیار روزی رسان خداست هر بچه ای یه پاقدمی داره ممکنه با اومدن بچه دیگه وضع زندگیتون بهتر بشه امیدت به خدا باشه

اوضاع مالی خیلی خیلی مهمه و شرایط روحی خوب اگه داری دوتا بچه داشته باشی هم برای خودتون خوبه هم خوده بچه

بچه خیلی خوبه اگه اعصاب داری بیار خداروزیشو میرسونه

من که اصلا به حرف بقیه کار نداشتم وندارم به شرایط خودمو همسرم ورابطه مون نگاه کردم و شرایط روحی خودم که آیا توانی بزرگ کردن دوتابچه رودارم یانه وشرایط اقتصادی همه چی رواکی کردیم با همسرم دختربزرگمم ازنظرروحی آماده اش کردیم بچه دوم رو آوردیم هم خودم بچه دوستیم هم همسرم دوست داریم همش توجمع وشلوغی باشیم از تنهایی وبیکاری کلافه میشیم

منم توی دوراهی گیر کردم مثل شما
ولی دخترم دخترعمو دوتا داره که تقریبا همسنش هستن ولی خب چندوقت بشه که همو ببینیم دخترمم اونارو میبینه میگه من تنهام
ولی دخترمن به شدت شیطونه منم کلا حال و حوصله توان نمیبینم به خودم
خلاصه موندم به دخترم فکر کنم یا توان خودن

منم این دوره رو گذروندم و تصمیم گرفتم بچه دار بشم و امیرحسین رو دنیا آوردم
با اینکه که دخترم دوتا عمه و یه عمو
دوتا خاله و یه دایی داره ولی تنهاست چون هم شهر غریبیم
هم اونا به سن ازدواج نرسیدن
فقط داییش ازدواج کرده که بچه دار نمیشه

برای بچه، من به شخصه به آینده فکر می کنم، درسته بزرگ کردنشون تا خیلی کوچیکن سخته اما وقتی یکم عاقل و بالغ میشن آدم نگاهشون می کنه کیف می کنه. قربون قد و بالاشون می ره. همین خیلی لذت بخشه. دیگه دو یا سه تا باشن بهتر

بخدا بچه خوبه الانو نگاه نکن فکرچندساله دیگه باش.که تنهان دوست واشنایه روزی میرن ولی خواهر وبرادر میمونن

پولدارباشی فقیر باشی اعصاب داشته باشی خوب بچه بزرگ کنی ‌ بازم بچه اوردن اشتباس . بزار مهد با بچه های دیگ بازی کنه تو اجتماع باشه با اخلاق و رفتار بقیه اشنا بشه ادمارو بشناسه .
ن ک بخام بت بگم نیار اینو برای خودم میپسندم . بچه اوردن یچیزیه ک ب خود پدر مادر مربوط میشه .

شرایط مالی خیلی مهمه باید بسنجی اما واقعا اعصاب و روان هم مهمه

ب نظر من ب شرایط مالی خودت و اعصاب و روانت نگا کن درسته خدا بزرگه ولی دیگ با ایشالا و ماشالا نرو جلو زمونه عوض شده