من ترجیحم همیشه تنهایی بوده الان یه هفته اس مامانم اومده خونم دیوونم کرده اینو نخور اونو نخور بچه چرا اینطور نفس میکشه چرا نافش نمیفته و.. حتی نمیزاره آب بخورم میگه خوب نیس از اولش هم رابطم باهاش خوب نبود کلافم کرده

مادرهای هیچ وقت بدی بچهاشونو نمیخان اگه چیزی میگن به خوبی خودمونه تو خودت مادری ببین جیگر گوشتو چقد دوست داری بدون مادرت همینقدر دوستت داره

اخش خوشبحالت که مادرتو داری ما حسرت میخوریم ای کاش مادرم بود و شما که با وجودش ناراحتی 🥺

منی که هروز خونه مامانمم😂
ساعت ۶صبح شوهرم میره سره کار منو میرسونه شبام میاد شام میخوریم برمیگردیم
۱۰روزم قراره بیاد پیشم بعدش من برم خونشون بمونم تا ۴۰روزگیم
من اصن طاقت تنها موندنو ندارم🥲

درکت میکنم
من رابطم با مامان عالی و فوق العاده هستش
اما وقتی زایمان کردم تا ده روز شد دیگه طاقت نداشتم خونه باشه
دوست داشتم فقط خودمو و شوهرم باشیم
با اینکه خیلی تنهایی سختم بود
تا اطرافم شلوغ میشد گریه میکردم عصبی میشدم
اینقدر گریه میکردم چشمام باد میکرد
الان بهترم دیگه مامانم میاد
من میرم
اما اوایل اصلا درکت میکنم

منم شرایط توروداشتم منتها با این تفاوت که مادرشوهرم هرروز یه عیب رو خودم یا بچه میذاشت🫠از درخونه که وارد میشه پشتم میلرزه دیگه میخوام بکشم خودمو از دستش

کاملا درکت میکنم منم روز چهارم به مامانم گفتم بره شبا خونشون فقط روزا تا دهم چند ساعت میومد کمکم
اگه همسرت کمکت میکنه بگو بره یه وقت از نظر روحی به مشکل نخوری

منم مثل توام اما این روزا به شدت نیار دارم یکی دستم یه لیوان آب بده اما مثل همیشه تنهام و تنها میمونم اما بچه دار شدن با همه ی مشکلات دیگه فرق داره از پس اونا میشه براومد اما این نه من دوروزه کم اشتها شدم شیرم نمیاد بچه حتی سینم رو مک نمیزنه ،با درد شکم باید پاشم سیب زمینی ابپز کنم چون کسی رو ندارم

تنهایی سخت نیس؟

منم بیست بار دعوامون شد 😁