دلم میخواد یه اتفاقی بیفته که از سن ۱۸ سالگی تا ۲۵ سالگی رو فراموش کنم ،بدترین روزاهای عمرم......
البته به جز تولد دختر بزرگم ،
الان خداروشکر خیلی خوشبختم ولی اون خاطرات بدجور عذابم میدن نمیتونم از ذهنم دور کنم روزی صدبار کسایی که باعث و بانیش شدن رو تو دلم فهش میدم و باهاشون دعوا میکنم
دلم میخواد حداقل به خاطر بچه هام اون روزا رو فراموش کنم اما نمیشههههه .....

عزیزم مطمعنا روزای سختی رو گذروندی ولی شاید بدتر از اونم ممکن بود پیش بیاد و شاید به خاطر تحمل کردن اون روزاست که الان خوشبختی نصیبت شده
سعی کن با گذشته کنار بیای و به امروزت فکر کنی

دیگه چاره چیه جز خودخوری منم خیلی چیزا از یادم نمیره میرم تو فکرش ولی باز میگم گور پدر گذشته الان خودمم بکشم ب کسی مگه چیزی می‌شه جز بچه هام اسیب ببینن بیخیال میشم

😔😔😔😔😔

حتما همون سالهایی که ازدواج کردیه..😢

منم مثل خودت خیلی اذیتم کردن خیلی حالمو خراب کردن منم واگذارشون کردم ب خدا الهی ک خدا با روح وروان اونا همینکارو کنه