من الان یه مامان خسته و ناراحت و روانی هستم که به حد یک قانل هم عصبیه
امروز پسرم موقع ختنه اصلا گریه نکرد اذیت نشد
اما بعد اوون تا ثریا گریه کرده و هر بار اونقدر گریه کرده که خواب رفته
تا چندین ساعت هم انگار بخاطر دارو تنگی نفس گرفته بوود
و امروز من فهمیدم میشه با نگاه کردن پسرم که درد میکشه ایستاده بمیرم
کلی هم لعن و نفرین رسم و رسووم کردم

همین تاپیک و احتمالا من فردا بزنم.....
وقت ختنه گرفتم براش به تشخیص دکترش..... 😭

خیلی لحظه بدی بود وقتی روی تخت عمل تنهاش گذاشتم
در رو بستم صدا گریه‌ش میومد
ده دقه بعد رفتم بالا سرش گیج و بی حال و ترسیده نکام می کرد
انقد عصبی و ناراحت بودم با شوهرم سر یه چی الکی دعوا کردم
رسیدم خونه یک ساعت ونیم جیغ زد تا خوابش برد
با کریه هاش گریه کردم
ولی وقتی بیدار شد دیکه گریه نکرد
اروم بود
تا صبح هم‌نه پوشک نه شلوار
صبح شستمش
دورش بگردم
از ختنه و واکسن متنفرم

والا من اگه پسر داشتم ختنه اش نمیکردم هیچوقت

ای خدا قربونش برم🥹❤️ به من باشه که اصلا ختنه نمیکنم