من تو بارداری اولم وقتی آزمایش دادم تا وقت سونوی قلب دوهفته برام خیلی گذشت.حالا قبلش که تو اقدام بودم که هرماه تا پریود شم یه عمر میگذشت بیبی چک که منفی میشد افسرده ترین بودم.گریه میکردم. بعدش ان تی دادم دکتر گفت سلفری بده تا جوابش میاد ۲۰ روز شب و روز گریه کردم یه عمر گذشت.به کسایی که تو مطب سن بارداری شون بالا بود مثلا ۳۶هفته ۲۹هفته بودن میگفتم خوش بحالتون.خودم که سن بارداریم رفته بود بالا به کسایی که تازه باردار بودن یه جوری از بالا نگاه میکردم😂یه ساعت میخوابیدم با بچم حرف میزدم منتظر میشدم یه تکونی بخوره یه لگد بزنه میرفتم سونو صدای قلبشو میشنیدم اشک شوق میریختن خلاصه که گذشت زایمان کردم دنیارو دادن بهم بچم شد همه زندگیم.
لحظه به لحظه بزرگ شدنشو زندگی کردم اولین شیر دادن اولین لبخند اولین غذا اولین دندون اولین قدم اولین کلمه اولین بار که بیرون با کفش راه رفت.از شیر گرفتن و خیلی چیزها سر هر کدوم چقدر استرس داشتم ولی گذشت
الان پسرم ۲سال و نیم داره وقتی میگم برو به مامان آب بیار و میره میاره خیلی بهم میچسبه.الان باز باردارم ولی دیگه استرس ندارم میدونم چشم به هم بزنم اینا همه میگذره و بچه هام بزرگ میشن تا روز عروسی شونم تصور میکنم.همیشه اولین ها خیلی قشنگترن
خواستم بگم اگه تو اقدامید یا تازه باردارید همه اینا میگذره انشالله بسلامت بچتون رو بغل میکنید♥️🍒

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط