۸ پاسخ

به خودم قول دادم که نه عصبانی بشم نه کلافه ، چون بچه هستن و هر حرکتی مقتضای سنشون هست ، اینو قبول کردم که نباید بخوام مثل ی آدم بزرگ رفتار کنن،
وقتی اذیت میکنه و داد و جیغ میزنه میرم بغلش میکنم و فقط میگم خدایا صدهزار مرتبه شکرت که بچم سالمه ، خدایا ممنونم
و حسابی صبوری میکنم، و به روشنی دارم میبینم که این صبوری و آرامشی که غز خودم در مقابلش انجام میدم داره تو وجودش رخنه می‌کنه ،
جوری که مثلا الان وقتی جیغ میزنه یهو بخودش میاد و میگه مامان نباید جیغ بزنم و چند بار اینو تکرار میکنه
خلاصه صبوری کردن هم بخودمون آرامش میده و هم به اون که لجباز نشه

من با شوهرم حرف میزنم😂میگم کاش من جای تو بودم و یکم غر میزنم و این حرفا اونم آرومم میکنه🫠

من درکابینتا رومیرنم بهم

من گریه میکنم
گاهی هم داد و بیدا میکنم متاسفانه

وای پسرم روانیم کرده ازساعت یک بالای پامه تاالان اونم نخوابید هرروزکارش همینه منم سرش دادزدم وای روانیم کرده هیچیم نمیخوره

من اوایل دادمیزدم تا آروم بشم ولی الان سعی میکنم اول یه لیوان آب بخورم

هیچی میشینم دندونامو فشار میدم

من میشینم مفصل گریه میکنم راهی پیدا کردی ب منم بگو عزیز

سوال های مرتبط