کاش خونم‌آپارتمانی بود‌ ویلایه‌ دختر‌م‌ از صبح‌ تو‌ کوچس‌ نزدیک‌ ۲۰ تا فقط بچه‌ تو کوچمونه‌ تا ۱۲شب بیرون‌ سر صدا بچه‌ های‌ منم میشنون‌ میرن‌ پسرم پدرمو دراورده ازصبح‌ ده بار بردمش‌ بیرون‌فشارم افتاد‌دختر‌م‌ که اصلا خونه‌ نیومد غذاشو‌ برد بیرون خورد‌

اگ ازاول قانون میذاشتی اینطورنمیشد

قفل کن درو. عزیزم

خب شما تو یه ساختمانی ک خانواده همسرت هست
والا منم تا پارسال تو یه ساختمانی بودم ک خانواده همسرم بودن اما من نمیزاشتم بچه هام برن کوچه.حتی الآنم ک خونم یه خونه ویلا آپارتمانی هستش یعنی من همکف میشینم بچه های صاحبخونمون تو کوچه ول هستن اما من نمیزارم بچه هام برن
یعنی محدودیت دارن
حتی وقتی مادر شوهرت هم صداشون زد بگو من نمیخام بچم خیابونی بشه نمیشه جمعش کرد حرف مادرپدرش هم گوش نمیده گف من پیششم بگو کلی میگم بگو شوهرم خوشش نمیاد
از قبل هم ب شوهرت بگو از بدی های بچه کوچه بودن

قبل بچه دار شدن فروختم،از بس که همه تو کوچه بودن،بن بستم بود،دیگه تصور کن

من بهش میگم تا من نمی‌ریم توهم نمیری تنها نمی‌زارم بری منم یه ساعت میرم بعدش باخودم میارمش

وای منم دیوانه شدم